Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Her uyandığımda seni
Kollarımda bulmalıyım

Yüreğini yüreğimle çarpınca
Bölünmez bir bütün olarak
kalmalıyım

Güneşe söyle erken batmasın
Karanlığa gömülmesin aşkım
Korkarım karanlık gecelerden
Çatılmasın hüzünlenip kaşın

Söyle gökyüzünde ki yıldızlara

Siliah sesi sol sahilde duyuldu
Al kanlar içinde yiğit vuruldu
İdam sehbası anında kuruldu
Katil ben değilim hakim bey

Sol sahil silah sesine uyandı

Ne zaman işler yolunda desem
O yolda atım ölüyor
Nereye baksam ülkücü sandığım
Kanı bozuk
Devşirmeler bayram ediyor
Her kanalda bir eşek

Suçlu ben değilim
Gözlerim
Suç ortağı seni seven
Kalbim
Davacı yalnız kalan
Bedenim

Unutulmayan vedalar bıraktım
Otobüs pencerelerinde
El salladım
Buseler kondurdum buğulu camlara
Acı tebessümler biriktirerek
Yanaklarımda

Bütün sokakları isgal edilmiş
Yıkık bir kenttir dolaştığım
Sokakları karanlık ve soğuk...
İşgalciler kol gezer
Zavallı kentin zaferi;
Kabullenmektir yenilgiyi

Öyle bir anda sevmiştim ki
Uzun bir yolun sonuydu
Gözlerim kan kirazı
Yüreğim yas dolu
Boynu bükük güller gibi
Yürüdükçe uzar yolun sonu

Ne günlerdi o başın yaylaya göçerken
Çökelekle dürüm soğuk suyunu içerken
Kalıçla yolup bazen de tırpanla biçerken
Unutmam yaylam unutmam köy seni

Defter kalem almaya paramız yoktu

Patika yolların dağ yolcusuyum
Hiçbir şey azaltmıyor artık
Yalnızlığımın serin sularını
Uçsuz bucaksız bir uçurumun
Kıyısında üşüyorum
Ey hayat çiçeğim kucakla beni