Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Sen varken mevsim bahardı
Sen yoksun diye
Ne yağmur yağdı ne de
Hava karardı
Solar sanmıştın ama solmadı
Yüreğimde fidan gönlümde gül

Kara bağrıma taş basarım
Öl diyorsan kendimi asarım
Ayrılık istersen can kurbanım
Sık sık ben aşka susarım
Pişmansan söyle ayrılalım
İstersen eğer,arkadaş kalalım

Gözlerinin güzelliğinde gerçekler
Saklı kalır
Sen öğünürsün güzelliğinle
Gün biterken baktığın zaman
Aynalara
Uzun boylu yeşil gözlü biri gelir

İkimiz taşımıştık zamanın umutlarını
Zamanların en ölmezini yaşamıştık,
Sık ormanların hışıltısında
Büyük kasırgaları çembere almıştık
Mutluluğun sonunda
Ben uzak mesafelere aşkı taşımıştım

Gel de görüşelim
Girmeden çıkmaza yollar
Sarmadan yorulan kollar
Eksilmesin içimizdeki duygular
Nasıl da çabuk geçiyor zaman
Unutulmaz derler ya hani

Sen yokken seni yaşadığımı
Çocuklar gibi ağladığımı
Gözümden yaş yerine
Kan damladığını bilir misin
Gölgenin yasak olduğu yerde
Güneşin de yakıyor şimdi

Senin sevdandı dağları tutan
Senin sevdandı gönlümü avutan
Senin sevdandı yalnız yürekte yatan
İşte birde benim sevdam vardı ki
Bana durmadan seni anlatan
Hani o serap gördüğüm

Kaç zaman geçti aradan
Sen yoksun
Sana sığındığım gece
Alevler yükselirdi içimde
Güneş gibi
Belki unuttuğumu sanarsın

Birazdan güneş doğacak
Ay yok olacak
Bulutlar parça parça
Yıldızlarda sönecek
Dünya bir daha
Bir daha dönecek

Bilmem kaç yıl geçti
Hala sen bendesin
Bense sensizim
Sanki yaşayan bir ölü
Sensiz yaşamak benim neyime
Bu fani dünyada