Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Bana sormadı sana tutulurken
Süzme bakışlarına takıldı
Sevdana mahkum
Aşkına esir olurken
Kahrolası dilim
Yarıda bıraktı beni

Solmayan güller koydum vazoma
Dökülmez yaprakları
Kokladıkça Senin gibi
Hasret kokar her yanı
Şimdi kokmuyor artık
Gözlerim yollarda

Islak kanatlı kuşlar konacak
Uzanan ellerine
İçimdeki ürperti kayıp olacak
Yüreğime indiğinde
Odama girdiğin anda ısınacak
Cam gibi buğulanacak gözlerim

HER GÜN AĞLAYIM

Zevk alıyorsan her gün ağlayım
Yeterki sen gül kurbanın olayım
Çiçek misali sararıp solayım
Solgun kefenle koy beni

Sen bir gülsün
Koparmaya kıyamadığım
Sen bir ömürsün
Yaşamaya doyamadığım
Saçlarında yıldız toplardım
Demet demet şiirler yazardım

Üzülme efkarım bul beni
Dağ başında
Kalır gözlerimde nem
Yazında kışında
İsyankar yüreğim varsın yansın
Tek başına

Sevmek seni seviyorum
Demek degildir
Sevmek bedel ister
Kanına kan katmak ister
Sevmek için bir ömür vermek
Mecnunları ferhatları düşün

Sen bir ömürün
Ötesinden gelirken
Çocuğuma ana
Bana eş oldun
Okşanmamış saçına
Elim değdi

Sevip ölmeye
Açıp solmaya
Seninle gülmeye
Geldim sevgilim

Seni sevmeye

Dağlar bile ağladı gidişine
Kurmuştun gönlüme açık gişe
Olmuştun yüreğime pür neşe
O geçmişte kaldı küçük prenses
O bir zamanlardı bendeki heves