Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Akşam olur masa kurulur
Üfürükçü ata ata yorulur
Yandaşı taklacı hazır bulunur
Kınalı kekliğim hatırla bizi
Düşürüp tuzağa yeneriz sizi

Alıp başımı gideceğim
Göçmen kuşlar gibi
Kır gezgini düşlerim
Çoğaldıkça çoğaldı
Zamansız yangınlar içinde
Şelale benzeri gözlerim

Akşam oldu hava karardı
Odam hem küçük hem dardı
İçimi dökecek
Derdimi dinleyecek
Ne sen
Nede başka biri vardı

Bütün anıları sana bıraktım
Ben hayallerimle gidiyorum
Su gibi sessiz sedasız
Hoşca kal diyemeden
Ellerimle büyüttüğüm sevgi
Hala yüreğimde demet demet

Ağlasam mı gülsem mi dağlar başında
Sürünsem mi ölsem mi yazında kışın da
Bir güzel sevdim onaltı onyedi yaşım da
Felek yar etmedi neyleyim.

Arasam mı aramasam mı bilmem seni

Ben hep sana vurgunluğumdu
Kırmızı gül bahçesine benzeyen
Rüzgar estikçe dalgalanan
Saçlarında ki parıltılar da
Kendimi bulurdum
Ağustos da soğuk bir bira gibi

Ufukta kaybolan nokta gibi
Bakışlardan başka yetişemeyen
Gökyüzü, rengi mavi
Hani ezan dinlerdin seher vakti
Huzuru arardın bulmak için
Gecenin kaçışlarında

Bir gün dersen unut beni
Ne seni gördüm can
Ne de tuttum ellerini
Yalnız sana açtım
İster kapıdan dön
İstersen gir içeri

Burada yer yoksa
Türk bayrağına
Yeniden dönelim
Tanrı dağına
Orada buluruz
tanrılaşan erleri

Tutuşup yanarken gönlümde ki
Sevda meşalesi
Ebediyen hiç sönmemeli
Yüzmeli aşk deryasında sessizce
Her limanda bir sevgili olmamalı
Gelecek diye bekleyen