Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Bu gün küçük kızım ol
Hiç büyümemiş gibi
Gel dizimde otur
Sarıl boynuma uyuya kal
Ellerin ellerimde
Minicik kalsın dudaklarım

Sen ankarada ben bingölde
Beni sana bırakıp geldim
Belki özlersin diye
Seni bedenim de getirdim
Gittiğim her yerde
Biraz olsun özlem hasret

Hüzünlü bir akşamın veda edişine
Dağlar karman çorman oldu
Şehirler kıvranır endişe içinde
Gönül telinde boğuk bir ses
Kırgın kırgın yansıdı
Yalnızlık asırları dolduran

Virane olmuş bozulmadan bağları
Hani nerde o çarıklı çarıksız ağaları
Kalmamış davullu zurnalı oyun havaları
Sazı cazı duymadan gidelim gardaş

Gezdim dolaştım aşağı yukarı pınarları

Ben Sana Tutsak Sen Bana Yasak
Sanma ki burada yağmur yağıyor
Sadece seni düşünürken
Gözyaşlarım akıyor
Zamansız gidişinin feryat bu
Belki bir umutsuzluğun

Hiç aklımda yokken veda,
Hatırlatma görüyor musun
Çaresizlik eritiyor karşında
Vay benim halime
Nasılda yalan gelirdi bana
Şimdi bak yanı başımda

Bir Tanem

Ceylan gözlüm
Başında taç olsam
Saçlarında çiçek
Sana aşkımı kim söyleyecek

Kızıl gün sarar dağları
Daha ilk akşamdan
Gün batımı öncesi
Başlar hüzünüm
Bir yorgunluk çöker
Efkarımın üstüne

Güneşim olurdun geceleri
Gök kubbeyi sallardım seninle
Yıldızlar yağardı üzerimize
Bulutların üstünde sabahlardık
Ceylan gözlüm benimsin diye
Güneşim olurdun karanlık gecede

Ne düşler kurardım,
Kaleye karşı.
İnadına gezerim kızılay
kapalı çarşı
Yeşile vurgun ağlar
Luna parkı