Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Bu gün küçük kızım ol
Hiç büyümemiş gibi
Gel dizimde otur
Sarıl boynuma uyuya kal
Ellerin ellerimde
Minicik kalsın dudaklarım

Sen ankarada ben bingölde
Beni sana bırakıp geldim
Belki özlersin diye
Seni bedenim de getirdim
Gittiğim her yerde
Biraz olsun özlem hasret

Hüzünlü bir akşamın veda edişine
Dağlar karman çorman oldu
Şehirler kıvranır endişe içinde
Gönül telinde boğuk bir ses
Kırgın kırgın yansıdı
Yalnızlık asırları dolduran

Ellerin elime değdiği zaman
İçimde kaynıyor sanki volkan
Yanar dağ gibi sıcaklığın varken
Tapıyorum tapıyorum sana inan

Sırma saçları tel tel okşarken

Hiçbir duygumu ertelemedim
Yaşayacağım hiçbir şeyi
Sonraya bırakmadım çünkü
Yarına dair hayaller
Gelmesi mümkün olmayacak
Zamanı beklemek

İkimizin bulunduğu
Bir alem olsun
Evimiz bir çadır olacakmış
Varsın olsun...
Yeter ki ocağı yanmış olsun
Testimizin ağzı kırık

Ben Sana Tutsak Sen Bana Yasak
Sanma ki burada yağmur yağıyor
Sadece seni düşünürken
Gözyaşlarım akıyor
Zamansız gidişinin feryat bu
Belki bir umutsuzluğun

Virane olmuş bozulmadan bağları
Hani nerde o çarıklı çarıksız ağaları
Kalmamış davullu zurnalı oyun havaları
Sazı cazı duymadan gidelim gardaş

Gezdim dolaştım aşağı yukarı pınarları

Bir Tanem

Ceylan gözlüm
Başında taç olsam
Saçlarında çiçek
Sana aşkımı kim söyleyecek

Hiç aklımda yokken veda,
Hatırlatma görüyor musun
Çaresizlik eritiyor karşında
Vay benim halime
Nasılda yalan gelirdi bana
Şimdi bak yanı başımda