Her mevsim sensiz kış olur
Bütün ışıklar söner
Sonu yok yolların tükenmez
Sensizliğin tam ortasında
Korkusu yok sevdanın
Gökkuşağının rengi asılı
Bir sevgi doğmuştu içimde
Bir zamanlar ismi geçerdi
Yazdığım bütün şiirlerde
Aç kaldığım oldu susuz kaldığım da
Uykusuz kaldığım geceler de
El bebek gül bebek bakardım
Ben sana doğuştan aşığım
Ata yadigarı ay yıldızlı
Türkiyem
Bu toprağın altını Şehitler
üstünü kan kırmızı güller süsler
Özgürlüğün tek adresi bu vatan
Bu gecede aklımda sen varsın
Sense kilo metrelerce uzakta
Belki bir düğünde dans
Belki bir dernekte sohbet
Belki de evde oturmuş
Çay içersin
Yastığım taş oldu
Yatağım diken
Uyku girmez gözüme
Sen aklımda iken
Ne gecem kaldı
Orman fısıltıları gelir
Gecenin sessizliğnde
Çağlayanların sesi
Bir içim eser seher yeli
Artık
Sis çöktü gözlerime
Seni ilk gördüğüm anda
Çekiç murç elimde
Bir türküdür dilimde
Gözlerin gözlerimde idi
Seni sensiz günlerde
Nasıl da severdim
Bir gül gibi yürekte
Sevdayı beslerdim
Oysa şimdi yok bende
Belki unutur giderim
Siz ne zaman büyüdünüz
Ne zaman genç kız oldunuz
Aklım almıyor küçükken
Oynadığımız oyunlar
Bende hala geçmiş anılar
Siz ne zaman büyüdünüz ya
Güneş geç doğar erken batar
Sanki hudut yol buraya kadar
Peri suyu Erzurumdan doğar
Keban barajında yatar
Vallahi nasıl anlatsam bilmem ki
Yüreğiniz sevdiklerinizin sevgisiyle coşsun...sevgili şiir dostu...kaleminiz gamdan eğilmesin...selam ve saygıyla
Sizin de ilhamınız bol olsun Sevgili Şiir Dostum.
Saygı ve Selamlarımla.
Gülay Aruç.
* Duygu doluydu *
Sonsuz kutluyorum