Solmayan güller koydum vazoma
Dökülmez yaprakları
Kokladıkça Senin gibi
Hasret kokar her yanı
Şimdi kokmuyor artık
Gözlerim yollarda
Bana sormadı sana tutulurken
Süzme bakışlarına takıldı
Sevdana mahkum
Aşkına esir olurken
Kahrolası dilim
Yarıda bıraktı beni
Islak kanatlı kuşlar konacak
Uzanan ellerine
İçimdeki ürperti kayıp olacak
Yüreğime indiğinde
Odama girdiğin anda ısınacak
Cam gibi buğulanacak gözlerim
Bırakın şu dağı arayım
Gök yüzüne dost kalayım
Ben sevdamı kayıp ettim
Bırakın yıldızlara sorayım
Ne olur bırakında arayım
Bir aya bir güneşe sorayım
Dağlar bile ağladı gidişine
Kurmuştun gönlüme açık gişe
Olmuştun yüreğime pür neşe
O geçmişte kaldı küçük prenses
O bir zamanlardı bendeki heves
Sen bende içimde
Bir yerlerde saklısın
Seni görürüm her daim
Sonu gelmeyen gecelerde
Gecenin bir yarısı uyanırım
Sessiz sakin kuytu yerlerde
Sen bir ömürün
Ötesinden gelirken
Çocuğuma ana
Bana eş oldun
Okşanmamış saçına
Elim değdi
Seni bu kadar severken
Hasretinle iç çekerken
Sen bana neden uzaksın
Neyi anlatır bilirmisin
Ayrılık yok dargınlık yok
Cama vuran damlalar da
İkimizi çağırır sanki
Yaşanmış anılar bende
Elbette hatırlanacak dün gibi
Yüreğiniz sevdiklerinizin sevgisiyle coşsun...sevgili şiir dostu...kaleminiz gamdan eğilmesin...selam ve saygıyla
Sizin de ilhamınız bol olsun Sevgili Şiir Dostum.
Saygı ve Selamlarımla.
Gülay Aruç.
* Duygu doluydu *
Sonsuz kutluyorum