Kadere inanırım diyen kul râzı gelsin
Mevlâdan böyle indi bu usûl râzı gelsin
Sevdâ gönle girdimi bırakmaz varı yoğu
Bırakmasa da sırtında bir çul râzı gelsin
Gönlü mest eyler bu mevsim mâverâdan bir devâdır
Pek lâtiftir pek güzeldir rengi aşktır erguvânın
Kalb duyar yalnız seven rûhlar duyar bir hoş nevâdır
Pek lâtîftir pek güzeldir rengi aşktır erguvânın
Bir duyuştur aşka dâvet eyleyen bir inceliktir
Erguvân bir aşk-ı kudsî solmayan bir reng-i rânâ
En güzel sevdâ güzellikler saçan bir nûr-i mânâ
Erguvânım, bin fedâ olsun şu İstanbul, yolunda
Sen tebessüm eyle her dem bahtiyâr et gönlü cânâ!
İlkbahâr her yanda cennetlerce yeller estirir
Her taraf renk renk çiçek renk renk sevinç parlar şehir
Erguvân cennet yamaçlardan gönüller coşturur
Rengi İstanbul için aşkın sürûrdan rengidir
Sevdâlı sabırla olur vâsıl, rızâ göstersin
Sonuç baştaki gayretten hâsıl, rızâ göstersin
Dostlar kanatlanıp uçarken bir bir, sona kalmak
Sevdâ eri, bilmem, buna nasıl rızâ göstersin?
Rûhumun dermânı sensin gönlümün cânânı lâlem
Kalblerin sultânısın sen aşkının hayrânı âlem
Her bahar pür-neş’edir sevginle bağlar bahçeler
Hoş-sadâlar devridir kuşlar öter mes’ûd u hürrem
Gönlümde mahfûz bir mücevherdir saâdet, sevgili
Aşk nûrudur ol lâledir sâfî letâfet sevgili
Nârincedir pâk kalbi pek parlak ipektendir teni
Her dem tebessüm eyleyen yâr pür-zerâfet sevgili
Erguvânın sevgisinden neş’e buldum sâdece
Müjdeler aldım o dosttan aşkla doldum sâdece
Sevgisinden ben de mesken eyledim İstanbul’u
Şâh değil sultân değil bir bende oldum sâdece
Erguvânî renkte her yer sâde İstanbul değil
Cümle âlem misk ü amber sâde İstanbul değil
Erguvân olmuş şehir bir hoş resim olmuş boğaz
Mest ü hayrân cümle kalbler sâde İstanbul değil
Şerefyâbdır şu son ümmet Muhammed Mustafâ’sıyla
Arınmıştır gönüller aşkının pür-nûr safâsıyla
Kerîm Mevlâ’ya kulluktur o pâk rûhun bütün cehdi
Zarar vermez o hâlis kalbe hor dünyâ cefâsıyla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!