Hoşça bir demdir mayıstır şimdi her yer muhteşem
Erguvânîdir bu dem yerlerle gökler muhteşem
Erguvânın aşkı kalbler içre bir cevher imiş
Nûr-ı cennet tâc-ı sevdâdır bu cevher muhteşem
Ne oldu da gönlüm sevdâya mübtelâ oldu?
Sevdâ çöl güneşince başıma belâ oldu
Yakıp durur sevdâ güneşi, gözlerim ıslak
Bakmadan duramam, bu bende ibtilâ oldu
Sarar gönlümü bir endîşe kasvetiyle sarar
Yarar yüreğimi bir korku hançer hançer yarar
Arar-sorar sevdâyı rüyâlarda, hülyâlarda
Gönlüm hangi acı gerçekten kaçış yolu arar?
Lâ’l ü yâkût oldu her yer inciler yağdırdı gök
Yağmurun müştâkı zümrüd dal zeberced gövde kök
Şimdi İstanbul için yağsın o elmas damlalar
Erguvânım müjdeler indir semâdan selce dök
Gönül bu gece mehtâbı gör, hâle çevirmiş
Sevdâlının etrâfını gam nâle çevirmiş
O yüksek yardaki kapkara taş ağlamada
Sertliğini, rikkate, bir şelâle çevirmiş
Aşkı göklerden alan sevdâlı kuşsun ey güvercin
Aşkı senden öğrenir gönlüm ne hoşsun ey güvercin
Erguvân açsın bahâr gelsin güzel İstanbul’a
Müjdeler ver cümle âlem aşkla coşsun ey güvercin
Sevdânın yürüyüşü var, yürür zelzele kopar
Gülde gülüşü var, kıyâmeti bülbüle kopar
Baharların, seherlerin, kumruların neş'esi
Sevdânın düğünü var, ne şenlik, velvele kopar
Her bahâr aç mâverâdan müjdeler ver erguvân
Gönle dolsun aşk u sevdân müjdeler ver erguvân
Renginin müştâkıdır İstanbul’un âşıkları
Bir görün mesrûr u handân müjdeler ver erguvân
Husûsî bir makamdır Adn u Firdevs’tir mükâfâtın
Kabûldür her duân ey dost kabûldür her münâcâtın
Yüceltir ânbeân Mevlâ mübârektir büyük şânın
Nebîler gıbta eyler öyle âlîdir makâmâtın
Nasıl sevmez o sâdık dostu âlemler, sever elbet
Selâm olsun odur Son Elçi âlemler için rahmet
Mükerremdir Habîbullâh gönülden sevdi son ümmet
Azîz Rabbim kerem göster o mahbûb yâr için affet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!