Lâldir belki,
Belki gözü kördür aşkın.
Amenna!
Başım gözüm üstüne.
Yakınmam;
Omuzlarıma yük değil…
Bir damlacık yüreğimde,
Yüzdürdüm milyonlarca sevda yelkenlisini.
Bir tanesi bile,
Gönül rıhtımıma demirlemese de,
Ben yine de,
Ne nefret dolu fırtınalar estirdim,
Yalnız
Yalnızlık vardı beni seven.
Ama duramadınız,
Yalnızlığı ayırdınız benden.
Şimdi yalnızlık kaldı yalnız,
Koynunda,
Çok temmuzlar eritir daha…
Yaptığım kardan adam.
Heyhat!
Gülüm’ ün gözünde ben…
Adam gibi adam olamam.
Kim düğümledi ışıklarımı böyle?
Denizlerimi yırtan kim?
Kim kurdu bu darağacını hilalime?
Güneşime mezar kazan kim?
Gerçek değilsin gerçek olmamaya biliyorum,
Kabussan çık karşıma diyorum.
Söyleyenlerin yalancısıyım ben de
Çıplak doğmuşum.
Onun içindir işte
Gidecekken de
Bir arşın bezi çok bulmuşluğum.
A benim yandan çarklım!
İşte,oyuncağın kırıldı gülüm,
Hem de en onulmaz yerinden.
Bilirim,
Ne üzüldün,
Ne de gözyaşı döktün.
Zaten,
-
Bülent Arkan
Tüm YorumlarŞiirlerinizle yeni tanıştım ve çok güzellerdi nicelerinde görüşmek dileğiyle yolunuz açık olsun