Sadi Atay Şiirleri - Şair Sadi Atay

Farketmez;
İster sıradışı ol...
İsterse sıradan birisi.
Benim sana biçtiğim rol:
Pembe ülkemin Külkedisi.

Olsa da,
İstanbul kanatları altında,
Karga yine karga.
Kargaca görür,
Kartalların İstanbul’unu,
Kargaca anlatır karga.

Mavişin bir kediyim;
Bağdaş kurmuşum,
Kutbun en yalçın buzdağının,
En yüksek platosuna…

Çok seneler öncesinden bellediğim

Üzüleceğimi sandın öyle mi?
Karadeniz’de gemilerim battı diye.
Akdeniz’im kurusa bile,
Ne yazar ulan!
Davam üstündür davalardan,
Davamdan dönmem.

Şahidim dilsiz,
Kılavuzum kör,
Yardımcım elsiz,
Dostum nankör...
Ey ezelsiz!
Ey ecelsiz!

“Sus”larla konuştum,
“Yok”larla doydum,
Gördüm gözsüz,
Kulaksız duydum.
Ey! doğurmayan,
Ey! doğurulmayan,

Kara gecenin bağrında,
Elinde kara bir davul,
Çalıyordu şeytan.
Durmadan,
Dum...
Duy!

Şeker kağıdından kefenim,
Tabutum kibrit kutusu.
İşte şimdi benim,
Sessiz alemin, son mutlusu.

Cılızdı ya sesim,

Ne gülünçlükler bilirim,
Hüngür hüngür ağlatır.
Ve ne hüzünler bilirim dost!
Kahkahayla güldürür.

Ne bedenler bilirim,

******** Sevgilerimle Sadi Atay'a******



Ey şair bozuntusu!
Ey şaircik!