Şaban Turan Şiirleri - Şair Şaban Turan

Ey gece..!
Ya sen uyu ya beni uyut,
Ya da gözlerimden akan şu umut...

Ah Fırladı! Fırlama kader,
Yine beşlik bastı keder,
Senin bilmediğin kadar,
Yaşadık biz hep beter.

Yine düştü yollara heder,

Akıp giden zamanda,
Bir an dursak,
Geri sarsak,
Öylece kalakalsak.
Çektiğim o fotoğraf…

Gel..! 

Yağmurum ol gel,

Güneşim ol, açtır sevdamın baharını,

Gel mavilim,
Eteklerinde tünediğim,
Sebepsiz değilim,
Gel hep beklediğim,
Yokken suladığım çiçeğim.
Baktın mı?

Fazla zorladım,
Kırıntılar aradım,
Onlara Umut bağladım,
Hay! Benim gönül aklım…

Sonra eller birbirine uzanır,

Gönlümün kilidisin be sevdiceğim,
Anahtarı da sende.
Yoksan hapsoluyorum bu bedende,
Varsan kıyametler kopuyor yürekte.

Bir sabah olur bir akşam,

Bir yeşile yandı,
Bir sehere.
Gün ağarmadan,
Gir gönüle.
Kim bekler,
Kim uzanır bu yare?

Ya sabah olmazsa gülüm,
Ya ışığım süzülmezse,
Boyası dökülmüş panjurumdan,
Yalamazsa tenimi ateşi.

Olsun! Kal yine sarıl iyice,

Gülü kalem eyledim,
Dalına sızar kırmızı gonca,
Dikenini dem eyledim,
Yüreğimden sızar kan bolca.
Yazıyorum işte,
Kanayan ellerimde gül gonca.