Bazı hayatlar vardır ki,
Girişi zor, gelişmesi sancılı, sonucu beklenmedik olur.
Ve en güzel cümleler, en çok yaralananların kaleminden çıkar.
Kimileri doğarken kaybeder ilk savaşını,
Bir isme sığınır, bir duaya tutunur,
Gözlerim aynaya dargın, suretim kederli bir akşam
Zamanın sırtında eskimiş bir ceket gibi duruyorum,
Yamalı düşünceler içimde, çocukluktan kalma sökükler
Bir cümleye sığsam noktayla vurulurum,
Ama benden virgüller fışkırıyor.
Şu şehir…
Sıvasız duvarlarında yoksulluk terliyor,
Çay ocaklarında adamlar, kendi dertlerini demliyor.
Camlarda birikmiş suskunluk, pervazlardan sarkıyor,
Ve bil ki, bazı pencereler sırf içeriyi unutmak için kapanıyor.
Sen, yitip giden zamanın avuçta kalan gölgesi,
küller içinde parlayan son kıvılcımsın.
Sen, suskun bir gecenin en gürültülü çığlığı,
zamana direnen eski bir yemin’sin.
Sen, yarım kalmış cümlelerin eksik hecesi,
Bir gölgede bırak beni,
zamanın unuttuğu, eski bir sokak köşesinde,
rüzgarla savrulan birkaç yaprağın sessizliğiyle.
Kimse bilmesin adımı, yüzümü,
bir iz gibi kalayım, göz ucunda beliren.
Bir gün yine gelirim,
dağların ardındaki o köyde,
sırtımda eski bir sırt çantası,
içinde zamanın tozları.
Kırık dökük yolların kenarında,
unutulmuş çocukluk hayalleri,
Bana yarım kalan sokaklar kaldı,
adını bilmediğim sokaklar,
yorgun kaldırımlar, taşların arasına sıkışmış anılar,
zamanın elinden düşmüş saatler gibi
kırık ve dağınık yüzler kaldı.
Bir şiirin yarasında unuttum kendimi,
Bir sabah uyandım, gökyüzü gri,
Yağmur, sanki gözyaşlarımdan düşen,
Baktım pencereden, sokaklarda yorgun ayak sesleri,
Bir yudum çay, umut bekleyen,
Sıcak değil, ama birazcık teselli verir gibi.
Düşüncelerim, bir yudum çayın buharında kaybolurken,
Her damla, saatlerin tıkanmış kalbinde yankılanır.
Oturduğum masanın köşesinde,
Bir zamanlar gülümseyen dost yüzleri,
Artık anıların gölgesinde sarsılıyor.
Bir fincan çayın etrafında dönerken dünyam,
Dedi ki: “Sonsuza dek kalamazsın,
Bu şehir seni, sen de onu sevemezsin.”
Gittim, sokaklar bana yabancı,
Adımlarım, kırık dökük duvarlarda çınladı.
Bir zamanlar sevda dediğim her şey,
Bir hüzün oldu, bir gölgenin peşinden sürüklendim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!