Ona ters cevap vermek öyle hoşuma gidiyor ki
Onu kızdırmak, kızınca yüzündeki çizgilerin her halini görmek
Öyle büyük mutluluk ki.
Çünkü onun mutlu olduğu her anı ezberledim.
Mutlu olduğu zaman yüzündeki tüm çizgilerin yolunu biliyorum.
Yüzü bir harita olmuş olsaydı,
İçimi aç,
Oradaki maviyi gör,
O mavideki uçurtmayı gör,
O uçurtmayı tutan çocuğa sor,
Mutlu musun diye.
Büyüyene kadar
Sırtımı sana döndüm
Sen gizlice gel
Arkamdan sıkıca sarıl.
Öyle bir sarıl ki,
Seni hiç çıkarmayacağım
En sevdiğim kıyafetim sanayım.
Çocuk yıllarımda en sevdiğim şey,
Güneş resmi yapmaktı.
Ama hiç ısıtmıyordu!
Seninle tanışınca o resimleri bıraktım.
Artık üşümüyorum.
Çocukluğumu çok özlüyorum.
Düştüğümde dizimi ovalardım geçerdi.
Şimdi sen yoksun
Ve ben yürüyemiyorum.
Üstelik de her yerim acıyor
Ve dinmek bilmiyor.
Gözlerinin içine doğru yürürsem,
Adımlarım nerede son bulur?
Kalbinde mi?
Eğer orada bitiyorsa:
Biraz dinlenebilir miyim?
Çok değil, ölene kadar.
Rengin kalbime farklı bir imza attı
Kimi hüzün
Kimi karamsarlık
Kimi mutluluk
Kimi umut
Tanımlamaktan korktuğumda
Nereden duydun bilmiyorum.
Ya da, kimden?
Dünyanın en zengini olduğum doğrudur.
Tek dünyam sensin.
Tek servetim sensin.
Başka hiçbir şeyim yok!
Alfabede en çok A harfini seviyorum.
Çünkü adının içinde A var.
Çünkü içinde AŞK var.
Çünkü bana hediye ettiğin Ağzın var.
Bana doğru gelirken kullandığın Adımların var.
Seviyorum A harfini, çünkü;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!