Sana sadece bakmak bir mutluluk değil
Sana dokunmak bir mutluluk
Tıpkı bir müzik gibi
Beste yapmak gibi
Orkestra yönetmek gibi
Piyano çalmak gibi
Bir gün olur da dönersen
Geri gelirsen
Gitmek istersen.
Önünde diz çöküp
Sarılacağım bacaklarına
Sıkı sıkı hem de.
Çünkü maskelerimiz yoktu,
Sadece gerçek yüzümüzle bire çırılçıplaktık.
Yağmur gibiydik kimi zaman
Kimi zamanda rüzgârdık.
Bazen bir kar fırtınası,
Bazen de gökte açan güneştik.
Beni ilk gördüğünde
Tenin neden kapkara dedi.
Çünkü karanlıktayım,
Çünkü yalnızlıktayım
Çünkü ışığımsın demedim kimseye,
Çünkü ışığım hiç olmadı.
Parmak uçların ile
Daha önce çizilmemiş yerlerimi çiz.
Her gören âşık olsun.
Her gören kendisi de çizmek istesin.
Sonra, sen çizdikten sonra bak.
Öyle bak.
Orkestra olmadan
Müzisyenler olmadan
Dans edebiliyorsan
Karanlık ya da gece
Hiç fark etmez!
Anlamı vardır;
Dudaklarım yüzümde olmasaydı,
Senin dokunduğun yerde olsaydı,
İlk önce ellerim isterdi bu değişimi,
Elini tutunca, avuç içlerini öpmek,
İncecik parmaklarına sarılmak isterdi.
Alt dudağı ve üst dudağı ile
Seni seviyorum dedi.
Ama ben taş kalpliyim dedim.
Umursamadı.
Ben seni değiştiririm dedi.
Haklıymış.
Bana dokundu,
Güneşi görmeden ısındım diyemem.
Yağmurda yürümeden ıslandım diyemem.
Tenim, tenine değmeden seviştim diyemem.
Dudaklarım da dudaklarına değmeden
Susuzluğum geçti diyemem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!