Seni ilk gördüğümde
Ayaklarım dolanmıştı bir birine.
Nasıl dolanacaksın ki ayaklarıma?
Ya ikimiz de düşersek!
Bence sen bana sarıl.
Öyle sıkı sarıl ki,
Bazen sadece düşünürsün
Bazen de hiç umursamazsın
ve başına bir şey gelince
Düşündüklerin ile
Umarsamadıkların savaşır.
Gökyüzü ağlıyor
Ama senede üç ay.
Adına da yağmur diyorlar.
Sen gittiğinden beri
Ben yıllardır ağlıyorum.
Adına da duygusal diyorlar.
Hadi beni susturdun.
Başardın bunu.
Dudaklarıma mühür vurdun,
Sesimi de yok ettin,
Peki ya kalbim için ne yapacaksın?
Duymuyor musun?
Çocukken en sevdiğim koltuk cam kenarıydı.
Şimdi ne zaman cam kenarında otursam,
Seninle vedalaştığımız günü hatırlıyorum.
Çocukken yağmurdan koşarak kaçardım.
Şimdi ne zaman yağmura yakalansam,
Saçlarının yanağına yapıştığı günü hatırlıyorum.
Gözlerime iyice bak
Ama çok dikkatli bak
Orada bir sürü şey göreceksin
Karma karışık şeyler
Ama hemen vaz geçme
Daha dikkatli bakarsan görürsün..
Bu gün yapman gerekenleri söyleyeceğim.
Hani şu çok seyrek yapmadığın şeyler.
İlk önce beni sabah özlediğini söyleyeceksin.
Bunu ister beni uyandırırken söyle,
İstersen işe gittiğinde oradan ara,
Ya da yoldayken ara söyle.
Senin hissettiğin yanan gemilerin sıcaklığı değildi,
Kalbimde senin yanan ateşin sıcaklığıydı.
Belki de sen üzüntüden gemiler battı sanıyordun,
O aslında gözyaşlarımda boğulmandı.
Belki de sen iklim bozuluyor, havasız kaldım sandın.
O aslında ben olmadığında nefessiz kalmandı.
Sana söyleyeceğim şeyler
Hep dudaklarımdan dökülüyor.
Ne kadar büyük ziyan!
Gel ve dudakların ile yakala onları
Ziyan olmasın.
Şu gezegende dokunmadığım yer kalmadı.
Gözlerim görmüyor çünkü,
Parmak uçlarım ile seni arıyorum.
Bir defa daha hissetse parmaklarım seni,
Kollarım ile müttefik olup seni bırakmayacağım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!