Rıdvan Cankiç Şiirleri - Şair Rıdvan Cankiç

Ve gece her zamanki gibi saçlarına sarıldı.
Kendisinden aldığın renge sarıldı.
Bıraktığında saçların dalga dalga olmuştu.

Herkes görsün istemedi
Kıskandı.

Aslında her dalgada yanına gelmek istiyorum.
Belki deniz çekilirse,
Güçsüzleşen kollarım bunu başarır.
Bir tek sana sarılacak gücüm kaldı.
Onu da harcamak istemiyorum!

Hüzün çöksün
Ayaklarıma serilsin.
Toprağın dibine yatsın.
Öyle ki

Fay hattına kadar gitsin

Senin yüreğin dev gibi diye bir söz var
Ne kadar masum ve aynı zamanda kuvvetli değil mi?
İnsan böyle bir söz işitince coşuyor.
Yerinde duramıyor
Dünya dar, insanlar yeterli gelmiyor.
Bir tek sen dolduruyorsun o dev gibi yüreği.

Okula ilk başladığımda
Bize öğretilen şey
Kesici aletlerden uzak durun uyarısıydı
Kim derdi ki,
Bir gün beni terk edeceksin
Ve kalbimi kanatacaksın…

Benden uzakta ne zaman bir yıldız kaysa
Ne zaman bir dilekte bulunsan
Kayan yıldızların her biri saçlarıma düşüyordu
İşte "nasıl geçti" diye sorma bir gün...
Ben de "öyle geçti" diyemem ki.

Umutlarımı dilek ağacına astım,
Herkes noel ağacı zannetti.
Her biri ışıl ışıl yanıyordu çünkü.
Gerçekleşmemiş,
Hep beklentide olan,
Ay gibi parlayan,

Senden bir ricam olacaktı!
Ney? Diye soracak olursan eğer.
“Beni yudumlar mısın” diye soracaktım.
Neden diye mi soruyorsun.
Çünkü;
Bennnnn, şeyyyy! !

Onu uzaktan gördüm.
Sadece bir anlığına,
Teninde şiir vardı
Şiirinde de gözyaşları.
Ve kurumamıştı.
Yanına yaklaştım,

Seni bir sevdim kuşlar bile kıskandı.
Seni bir sevdim güneş kızdı bana.
Seni sevdim bulutlar da güneşe kızdı.
Seni bir sevdim yağmur toprağa kızdı.
Seni bir sevdim ağaçlar hepsine kızdı.
Seni bir defa değil ömürlük sevmeliymişim.