Hani, bana “çok büyük bir kalbin var” demiştin ya.
Söyler misin?
Bu kalbe kaç uykusuz gece sığar?
Kaç damla gözyaşından pınarlar dolmuştur bu kalbe?
Bu kalp tavana ve duvarlara ne kadar resim çizmiştir?
Senden önce yok olmanın sınırındaydım.
Sen sayesinde doğdum
Tekrar doğdum
Annesini kaybetmiş bir insan.
Tekrar doğar mı?
Tenimde açık bir kapı
İçime gelmen için
İçine girmek için bekleyen
Sahipsiz ama aynı zamanda kayıp bir anahtar.
İçime hapset kendini.
Seninle tanışınca yaşadığım tek cennet
Seni öptüğüm zaman
Dudaklarında duruyordu.
Boynuna yaklaştığımda
Orada saklı duruyordu.
Cinayet mahallini temizlemek istedim
Ama yoktun, gitmiştin.
Nefesim üzerimde kalmış,
Gözyaşım teninde kurumuştu.
Ellerim ellerinde kalmış,
Zaten hep dağınık birisiydin
Bir türlü toparlanamıyordun
Giderken de aynısını yapmışsın
Her şeyi aldığını sanmışsın
Kokunu bırakmışsın evimde
Bir kere dileklerin gerçekleşirse
Tekrar tekrar dilersin
Ben de bir ağaç olmayı diledim.
Sırf sen dallarımdaki gölgede dinlen diye.
Yetmedi tâbi, tekrar diledim.
Hem de olmayacak bir dilekti
Suyun olmak istemiştim
Gözyaşı olarak değil de
Sen bir yaprak ol
Ben de senin çiğ tanen
Sen gittikten sonra çok gelen oldu
Geçmiş olsun dileği
Başın sağ olsun dileği
Ve ardından gelen o soru.
Senden ne aldı?
Dokunduğun yerden sarılıyorum sana
Öptüğün yerden kilitleniyorum sana.
Hem de hiç ayrılmamak üzere.
Orada, aşk akan yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!