Resmiye Mümün Şiirleri - Şair Resmiye Mümün

Dünyada açlığı dert edinmeyen
Kardeşinin hüznünü gidermeyen
Mazlumun gözyaşlarını silmeyen
Allah’tan korkmayan zalim ne bilsin

Emeği hor görüp kıymet vermeyen

Ben değil
Yüreğim sevdi seni
O duydu ilk önce billur sesini
Onca nezaketine rağmen
Onca paslanmış yürekler arasında
Kalabalığın gürültüsü içinde

Şair Zahit Güney’e ithaf

Bugün,
Tek silahim; kalemim kırıldı
Mürekkebim dondu
Yüreğim,

Hak mıdır, Mecnun’un Leyla’ya ihanet etmesi
Hak mıdır, insanın kan bağını inkar etmesi
Hak mıdır, askerin komutanına silah çekmesi
Hep o kıyamadıklarımız kıyar bize nedense!

Diri diri mezara gömdü Meleğim dediğim

Çocuklar gibi ağladım arkanda
Gözyaşlarımı silmeni bekledim
Çok umut bağladım verdiğin söze
Alçak olduğunu nerden bilirdim....... Resmiye Mümün

Ben Charlie Ebdo değil, Hazreti Muhammed’im
Peygamber aşkıyla yanar şu zavallı yüreğim
Anam, babam sana feda olsun Ya Resulallah!
Hak yoluna canım kurban olsun Ya Habiballah!

Ben Charlie Ebdo değil, Hazreti Muhammed’im

Hadi yüreğim, gidelim artık bu şehirden
Akbabaların, çakalların öttüğü yerde
Çıkamazsın düştüğün aşk çemberinden
Sevgini haykıramazsın minik serçe

Hayallerini anlatamazsın martıya

Endamı, orta boylu, gül fidana benzerdi
İri kara gözleri, cenneti müjdelerdi
Uzun siyah saçları hafif dalgalanırdı
Hazreti Muhammed çok yakışıklı adamdı

İnce ve gür kaşları, hilali andırırdı

Baba,
Dün gece
Yine seni gördüm rüyamda
Birlikte dolaşıyorduk
Şehir meydanında
Sen

Kapat bütün kapıları
Kapat bütün pencereleri
Issız çöllerden sesim gelmesin sana
İstemem duyma yüreğimin feryadını
Sessiz çığlıklarım çare değil aşka