Pencereni açık bırak bu gece
Seninle olmak için geleceğim
Artık yastıklara sarılma canım
Ben gelip de koynuna gireceğim
Tatlı rüyalara girme bu gece
Ummadığın anda gelirsin dünyaya
Göz açıp kapayınca biter rüya
Yaşamın anlamı kafanı kurcalar
Filozoflar cevap veremez soruya.
Ummadığın anda indirilir kama,
Kırcaali dünyaya göz açtığım
Boyacıköy’ünde baba ocağım
Mezarlarında yatan atalarım
Sılamın kokusu gurbette cağrım
Kocabalkan en heybetli dağlarım
Balkanlar Vakfı kurucusu
Akif Atakan’a
Gece gündüz demedin araştırdın
Memleketi karış karış dolaştın
Türlü türlü konular geliştirdin
Varsın kudursun köpekler başımda
Etrafımda vahşi kurtlar fır dönsün
Dikilsin heybetli dağlar karşımda
Her şeyi aşarım ben ses çıkarmadan.
Varsın kavrulsun gönlüm hüsranlarda
Yıllardır emeklerim boşuna gitti
Hiçbir meyvesini alamadım gitti
Sayende hep tekdüze çalışır oldum
Döndür gene coşkumu ne olur felek!
Yıllardır düşmanımı bilmedim gitti
Uçuştu hayallerim bilinmezliğe doğru
Ben ki hiç bilemedim dostumu, düşmanımı
Hep yalancı aşkla avuttum deli gönlümü
Ben ki hiç bilemedim yarimi, sevdalımı.
Yalnızlık kaderim oldu yedi ekim sabahı
Yanına gelenin, gidenin mi var
Halini, hatrını soranın mı var
İki çift tatlı söz diyenin mi var
Böyle yaşamayı hak etmedin sen!
Ömrünce didindin, sonra ne oldu
Benim sana hasretim kavuşmadan başladı
Soğuk kış gecelerinde hep düşledim seni
Söylediğin şarkılarda dinledim kendimi
Ne yaptıysam unutamadım o gözlerini
Bir kez daha lanet ettim kötü kaderime
Kaderim sensin, Allah’ım istedi
Ruhuma yârsın, kanıma işledin
Gökyüzünde güneş senden gizlendi
Her şeyim oldun, canımdan çok sevdim
Düşmanlar çıktı, bir an ürkütmedi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!