Resmiye Mümün Şiirleri - Şair Resmiye Mümün

Kırcaali ayaklarımın altında mı
Ufuklardan gülümsüyor mu hayallerim
Arda hâla yas tutuyor mu Yusuf’una
Söyleyin, yine düş değil mi gördüklerim?!

Şehrin dumanları zehirlemiyor mu gizlice

Beni unut
Hayrım olmaz, diyorsun
Ya gözlerim gözlerini özlerse
Elim eline dokunmak isterse
Deli gönlüm söz dinlemeyip seni severse
O zaman ne yaparım be zalim!

Yine efkar bastı gönlüme bu gece
Şiir yazmak merhem değil dertlerime
Dillerimde, türkülerde aynı hece
Kalbimin hüznünü dağıtmaz, ne çare.

Sevdiklerim benden çok uzakta şimdi

Sen gittin, gözlerim artık gülmüyor
Güneş battı, o günden beri doğmuyor
Herkes üstüme üstüme geliyor
Çabuk gel sevdiğim, ömrüm bitiyor.

Sen gittin, gözyaşım hiç dinmiyor

İlk göz ağrım değil, son olacaksın
Gözümün nurunu hep yakacaksın
Pınarlarım dolsun, aşk akacağım
Biricik sevdamı yaşatacağım

İlk hasretim değil, son olacaksın

Seviyorum seni dünyalar kadar
Gel de bitsin artık bu ızdıraplar
Uçalım birlikte sonsuza doğru
Melekler bizlere gösterir yolu.

Kur’an ışık olur, Peygamber rehber

Gelme üstüme dalga kardeş
Nice dalgalarla boğuştum
Derya denize yelken açmışım
Emellerin peşinde kostum.

Sarsma yerimi deprem kardeş

-Ana diline sahip çıkmayan
Bulgarıstan Türküne-

Bak, atanın izi hala duruyor
Geçtiği yollar efsane oluyor
Adı kahramanlıkla anılıyor

Kıpkızıl karanlık basarken mor dağlara
Menekşe dalına gizlenen aşık benim
Göl kenarına çökmüş kanatsız kuğulara
Üzgün meleklere benzeyen garip benim.

Sevdaları kor kırmızı alevde yanan

Gelirsen kollarımı açacağım
Doyasıya öpüp koklayacağım
Sana yeniden aşık olacağım
Yeter ki pişmanlığını al da gel!

Kırık kalbimi söküp atacağım