Resmiye Mümün Şiirleri - Şair Resmiye Mümün

Sen yokken babam, ben daha güçlü oldum
Saçımı başımı hep gizlice yoldum
Seninle her zaman büyük gurur duydum
İçim ağlarken dimdik ayakta durdum.

Sen yokken babam, ben yerlere yıkıldım

Ve bir gün herkes gider
İşte o zaman anlarsın
Her şeyin boş ve anlamsız olduğunu
Aşkın hayal
Hayatın aldanış olduğunu
Onca aşk yeminleri

Aşk acısı ne kadar sürer
Ne kadar acıtır yüreği inceden inceye
Mevsimler ne kadar gözyaşı döker
Ne kadar azalırsın günden güne

İçindeki Leyla ne kadar ağlar

Kimse sevmedi beni senin kadar
Gönlümde açtı leylak ve zambaklar
Gün geldi türkü oldun, gün geldi şiir
Hasretin karaçalı, yokluğun zehir

Ben senden öğrendim candan sevmeyi

Bugün Sevgililer Günü Efendim
Dünya Aziz Valentin Günü diyor
Müslüman kardeşlerimi bir görsen
Hıristiyanlara nasıl benziyor

Bugün Sevgililer Günü Efendim

Neyleyim sensiz koskoca bir ömrü
Seninle dolu çaresiz gönlümü
Acı acı savrulan gülüşümü
Sensiz yaşamak zehir olur bana.

Neyleyim sensiz köşkü, sarayları

Elleri dinleme, eller şerefsiz
Kırma şu kalbimi, kibir gereksiz
Dil yarası beter, doktor çaresiz
Vazgeç bu gururdan, hayat yetersiz.

Sevdalar güzeldir, çirkin olamaz

Sorma bana devlerin aşkını
Kalbime ebediyen kazınmış
Sızım sızım benimle ağlıyor

Sorma bana verdiğin hevesi
Boğazıma aniden tıkanmış

Şair Aysel Tarcan’a

Günümde güneşim, gecede ayım
Gel, sensiz tatsızım şekerim, balım
Ne kadar inkâr etsem sensin aşkım
Senden vazgeçmiyor sürgün yüreğim

Gitme yalvarırım, bütün dünyam yıkılır
Gitme, kötü günler, aksillikler çoğalır
Gitme, yalnız kalırım, düşmanlarım gülür
Gitme, mor menekşem yol boyunda üzülür

Gitme, güzellikler hayatımdan çekilir