Korkma sevdadan
Alnı ak bir yaşamaktır türküsü tüten
Dağ çiçek bayır vadi uzunluğunca
Ve isimleri unut birer birer
Korkma sevdadan
Kızgınlık, içimin içinde birikip duran
Ve umursamayışlar, anlamayışlar,
Kahreden, öldüren zaman boyu;
Günler çok uzun ve geceler daha da.
Gözlerimde birikense yaşamak korkusu...
Ay ışığında ayak izleri
Bembeyaz tenin kadar
Soğuk bir rüzgar bu esen
Yüzüme çarpan parçalarsa
Yere dökülmüş bir kardan arta kalan
Küfür edilesi bir dünyaya şiirler yazmak saçmalık zaten,
Doğup ağlamalarla yaşayıp ölmek gibi yani sorgusuz.
Anlam taşımaları ifade edip söylemek abes zaten,
Sıra sıra cümlelerde var oluşu anlatmaya çalışırken.
İmgeler, nesneler, yaşamlar ve oluşmuş başı bozuk olan her şey,
Sende bu yorgunluk
Bende bu yorgunluk ve
Rüzgarda bu yorgunluk
Uyusak diyoruz hani uyusak
Ve uyanmasak bir daha
Ah Adem! Ah Adem! Ne işin vardı senin elmayla?
Otursaydın ya köşkünde armutunla...
Lan!
Bazen, hani bazen,
Bazen diyorum sen anla;
Oturup şiir yazasım gelir
Ve sen düşersin aklıma
Hani çıktığın da yok ya neyse.
Uykusuz gecelere gebe
sancılı bekleyişler vardır Marco
ve zamansız baş ağrıları.
Ne şiir tansiyonun düşer
ne de kalp kalpazanının adımları...
...ve içinden çıkılmazcasına
Teninin her bir santimetre karesine düşen özlem miktarını
Akla aykırı bir şekilde bulunamayacağını bile bile bulmaya çalışmak
Matematiksel denklemlerin koca bir hiç olduğunun,
Anlatacak kelimelerin ne denli çaresiz olduğunun göstergesi olur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!