Eşitlemelerin ben etmediği bir yuvada özlemler biriktiriyorum,
Sancılarımdan doğuyor ülkeler ve kara tenli çocuk gülümsemeleri.
Her bir duvara bir ebe elbisesi, ellerinde çiçekler rengarenk,
Halihazırda mutlu bir yarın veriyorum onlara beyazsız, sade gri.
Ağlamalar yankılanmıyor diplerinde duvarların ve avuçlarında tokatlar,
Gece gece çöktü yine gelen,
Korkular içinde gözlerim.
Ne çay ısıtır oldu içimi ne de sigaram,
Döküldü dökülecek gelecek, titriyor ellerim.
Dokunmalara korkuyorum, sanki dökülecek,
Gülümse,
Mevsimler beklemez yoksa
Ay duraklarında.
Gülümse,
Kuşlar uçmaz hiçbir zaman,
Mevsim bahar olsa da.
Anladığın için anlıyorum ve anladığım için anlıyorsun.
Sen benim aynamsın, gümüş bir çerçeve ile kaplı...
Namussuza puşta düşmüş gün
Puslu mu puslu kirli mi kirli
Bütün yollar.
Göz gözü görmez değil
Karartılar içinde siluetler
Solukluklar içinde gerçekler.
Güzel kadınsın vesselam;
Kurak yolculuğumun sonlandığı,
Zamanın anlam kazandığı,
Gözlerimin ferinde yandığısın anlayacağın.
Yangın içinde bir gecesin,
Topla pılını pırtını Marco
gidelim.
Dudaklarım şemsiyesizdir benim,
ıslak sigara içmeyi sevmem ben...
Ben de severim elbet,
deli, dolu baharı
ve kayısı dallarında beyazları.
Ben de severim,
kırlangıçların umut dolu gagaları...
Ne kadar seversem seveyim,
Hani diyorum üşümese içim,
Bir intihar hızında düşsen geceme.
Hani yağsan diyorum ve ben çırılçıplak,
Islansam,
İşte o zaman her şey olacak yerli yerinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!