Recep Uluçay Şiirleri - Şair Recep Uluçay

Artık kaçış ne mümkün teslim aldı yüreği
Lilyum , yazgı ve muamma dolu ölüm
Ruhumdan kurtarsam da bu değersiz bedeni
Teselli edemez beni hiçbir şey biliyorum

Bir parça hüzün, gül ve şark…
Dudaklarda geçen, bitmeyen zaman
Kederini yavaş yavaş içtiğim an
Süzülür gecenin billur camlarında aşk

Sen beni o dalgın hallerimden bilirsin
Çünkü ruhum dalgıcıdır derin düşüncelerin
Şehirleri deniz kenarına götürmeye yeterdi sesin

Bendim dudaklarına çiy taneleri bırakan
Sabahın ve acının kırbaçlarına

Kalbinden derin, büyülü ve hıncahınç bir aşk
Dudaklarından yaprak yaprak kızıl bir gül düşer
Gözbebeklerini yıldızlar gibi göklere bırak
Ay ve gece bir uyku gibi kirpiklerine iner

Kadın ve gül arasında derin bir aşk
Etrafında dönüyor gümüşî yıldızlar
Gecenin altında dans ediyor bak
Sessiz, mahcup, sevdalı dakikalar

Nice hâtıralarla kabarıyor deniz
Bırakıyor rıhtıma kendisini sessiz
Nasıl emiyorsa toprağı ihtiyar bir sur

Yürüyorum haçların ve çanların zılgıtları altında
Kınında uyuyan bir kılıç kadar ketum
Yarasalar hüküm sürsün artık gecenin tahtında
Mademki kelimelerden sürülmüş, kovulmuşum.

Gözlerime dağlardan edindiğim bir ıssızlık sürmeliyim
Denizlerin nefretine iblisi ve kadını bulaştıran
Şarabı, kadehlerin esrikliğine esir kılan kim?
Yürek değil taşıdığım olsa olsa bir yalan

İkindi serinliği dökülünce şehre
Niyedir kaybolur öğlen saatlerinin
O miskin harareti?
Gözlerimi kapayınca dünyaya karşı
Niçin beliriverir,
Başka bir âleme

Sonsuz bir âhenk ve yâr…
Güller güller ki beyaz ve kızıl…
Alev alev tutuşurken yapraklar
Ey gökyüzü bu kızıl rüyaya dağıl