Birilerine bir şeyler anlatmak gibi bir derdi varsa insanın bunu dolambaçlı yollara sapmadan, süslü laflar etmek merakıyla evirip çevirmeden basit ifadelerle söylemesi amacına hizmet etmesi için yeterlidir.
Çünkü insanlar sizin ne kadar güzel cümleler kurduğunuza değil ne demek istediğinize bakarlar.
Elinde silah olan insan tabiatı gereği demokratik toplumsal yapılanmaları sevmez.
Çünkü bilir ki demokrasi varsa kendisine çok da ihtiyaç yoktur.
Bu sebepten silah elde yaşayanlar barış istemez.
Mecburiyetler insanı bir takım tercihlere yönlendirebilir.
İsyan da ettirtebilir ve hatta savaştırabilir ve elbette bunda da haklı olabilir.
Ama bu mecburiyetlerin ortaya çıkartmış olduğu anormal durumun ortadan kalkmasıyla birlikte isyan edip savaşan da savaşmayı artık bırakmalıdır.
İnsanın karakterini çok büyük bir oranda daha bebekliğinden itibaren elde etmiş olduğu alışkanlıkları oluşturur ve hayatı boyunca bununla birlikte yaşar.
Alışkanlıklarımız karakterimizi, karakterimiz de hayat karşısındaki duruşumuzu etkiler.
Bu gerçeğin farkında olarak ebeveynler evlatlarını kendi meşrepleri doğrultusunda yetiştirme telaşı ve çabası içine girerler.
Her yarış kendi kuralları içinde yapılır.
Rekabetin adil ve hakça yapılabilmesi için bu kurallar gereklidir.
Aksi takdirde bir yarışmadan söz etmek mümkün olmaz.
Muhatabının durumunu dikkate almadan ona bir şeyler anlatmaya kalkışmak kişiyi anlaşılamamak gibi bir riskle karşı karşıya bırakır.
Anlaşılmanın garantisi muhatabın anlayabilme kapasitesiyle doğru orantılıdır.
Bu sebeple, söyleyecek sözümüz varsa ve söylemeye karar vermişsek bunu açık, net ve basit ifadelerle yapmalıyız ki amacına hizmet etsin.
Hayatın en temel yapı taşlarından birisidir yarışmak.
Her canlı, daha doğduğu andan itibaren kendisini bir tür yarışın içinde bulduğu için istese de istemese de kendi isteği dışında girmiş olduğu bu yarışmayı kabullenmek durumundadır.
Aksi takdirde hayata tutunabilmesi, hayatın içinde bir yer edinebilmesi çok zor olur.
Çoğunlukla beklemeyi tercih eder insanoğlu.
Oysa biliriz ki sürekli bir bekleyiş hali pasifist bir durumdur ve son derece yıpratıcıdır.
Kazanmak istemenin kötü bir yanı yoktur. Tam tersine kazanmak isteği insanı motive eder. Hayat karşısında güçlü kılar.
Her ne kadar yarış her canlı için bir zorunluluksa da sadece insan için içinde bulunduğu toplumun benimsemiş olduğu geçerli olan kurallara ve bu kuralların belirlemiş olduğu ahlaki görüş ve anlayışlara uyma zorunluluğu vardır.
Bu zorunluluklar işin olmazsa olmazlarındandır.
İnsanın kendisini geliştirmek için harcayacağı emek boşa harcanmış bir emek değildir.
Kişisel gelişimin olmadığı yerde toplumların da gelişmesi mümkün olmadığına göre bireyin kendi gelişimine katkı yapması aynı zamanda yaşamış olduğu toplumun da gelişimine katkı yapar.
Ne var ki bunun için kişi, kendisine mutlaka ama mutlaka bir hedef belirlemek zorundadır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!