Recep Akıl Şiirleri - Şair Recep Akıl

Her zaman umut etmeye, hayal kurmaya, inanmaya, inanmamaya, çalışmaya, eğlenmeğe, sevmeye, sevilmeye ve daha buna benzer pek çok şeye hakkı var insanın.

Buna “Yaşam Hakkı” denir ve bu hak Yaratan tarafından daha doğduğu gün verilmiştir insana. Bu dünyayı terk edene kadar da ona aittir.

Bunun kullanılması hiçbir fani tarafından engellenemez. Yeter ki kişi kendisinin bu hakkına el uzatılmasına izin vermesin ve onu terk etmesin.

Helâl, dinen yapılması, yenilip içilmesi yasaklanmış olmayan, serbest bırakılmış olan şey demektir. Haram ise bu tanımın tam tersi…

Allah (c.c.) ve Resulü‘nün (aleyhisselâtu vesselâm) bir şeyin helâl olduğunu belirtmesi ya da işlenmesinde günah olmadığını bildirmesi, o fiilin helâl olduğunu gösterdiği gibi, o fiil ya da şeyin yasaklandığına dair bir delil bulunmaması da helâl olduğunu gösterir. Çünkü eşyada aslolan helâl oluşudur.

Buna göre bir şey dinin açık hükmüne, yasağına ve ilkesine aykırı olmadıkça helâldir, meşrudur. Helâl kavramının 'meşru, caiz, mubah' tabirleriyle de yakın ilişkisi vardır. Bu kavramlar çoğu zaman Helâl sözcüğüne eş anlamlı olarak kullanılmaktadır.

Hayat kayıplardan ibarettir. Kazandığını sandığı anlarda bile aslında kaybetmeye devam eder insan. Çünkü zaman, belli bir istikrar içinde Cenab-ı Hakk'ın kendisine tayin ettiği rotada sür git ilerlemekte ve bu ilerleyiş her an insanın aleyhine gerçekleşmektedir.

Evet, hayat karşısında kaybetmek mukadder… Bundan kaçış yok. Buna rağmen kişi yaratılışının gereği olarak yaşadığı zaman dilimi içinde yine de kendisine düşeni yapmak gibi bir zorunlulukla karşı karşıyadır.

Hayat karşısında kaybetmek demek, insanın kendi nefsi karşısında da kaybetmesi demektir bir bakıma. Nefsin kişi karşısında elde ettiği galibiyet, ona bir tür tatmin duygusu yaşatır ki bu da nefs için hayatın karşısında kayıpların telâfi edilmesi anlamını taşır.

gelmişim kapına yorgunum
kolum kanadım kırık
sevda yükün omuzlarımda
taşıyamıyorum artık ne olur al üzerimden

ben yıllarca kaçtım hep bu sevgiden

171- Önemli olan ne gördüğümüz değildir. Nasıl gördüğümüzdür. Ne beklediğimiz değil, kimden ve nasıl beklediğimizdir. Ne kazandığımız değil, nasıl Kazandığımızdır. Ne söylediğimiz önemlidir de nasıl söylediğimiz daha da önemlidir. Önemli olan nereye baktığımız değil, nasıl ve niçin baktığımızdır.

172- Güç kullanarak kendisine avantaj sağlamak peşinde koşan kişi bilmelidir ki elde etmesi muhtemel avantaja sahip olabilmek için kullanacağı güç aynı zamanda onun en zayıf yanını oluşturur. Çünkü güç kullanana karşı güç kullanılır ve gün gelir daha güçlü birileri mutlaka çıkar.

173- Önemli olan ne istediğimiz değildir. Neden istediğimiz, nerede istediğimiz, niçin istediğimiz, nasıl istediğimiz ve kimden istediğimizdir. Ne kadar kazanmış olduğumuz çok önemli değildir. Önemli olan nasıl kazanmış olduğumuzdur.

221-Her insanın şeytanı kendi içindedir. Onu başka taraflarda araması beyhude bir çabadır ve hiç bir anlamı yoktur. Çünkü iyi de kötü de kişinin kendi tercihiyle ortaya çıkan bir şeydir. İnsan içindeki hırsı kendi eliyle besleyip büyütür ya da yok eder. İçimizdeki şeytan biz nasıl istersek öyle olur. Ya kocaman bir sorun olarak bizimle birlikte yaşar ve bizi esir alıp hayatımızın her anına müdahale eder ya da zararsız bir nesneden öteye geçemez, giderek yok olur.

222- Çoklar teklerden meydana gelir. 'Koskoca gölde bir damla eksik olsa o göl ne kaybeder? ' dememeli insan. Çünkü o zaman o göl bir damla kaybeder.

223- Ne kadar gizlenirse gizlensin mutlaka açık verecek bir yanı kalır insanın. Amaç kandırmak değilse eğer, kişi o zaman en net ve gerçek haliyle kendisini göstermelidir. Çünkü zaten yaratılışında var olan dürüstlük kavramının gereği budur.

61 – Başarmak istiyorsan çok çalışmalısın. Çünkü sen uzanıp yatarken muhtemel rakiplerin büyük ihtimalle bir yerlerde boş durmuyordur.

62 – Söylediklerimizi aslında çoğu zaman gerçek niyetimizi belli etmemek ve düşüncelerimizi gizlemek için kullanırız. Bu böyle olmasaydı insan hiç anlaşılamamış olmaktan yakınır mıydı?

63 – İnsan çalışıp çabalamalı ve hak etmelidir. Çünkü çalışmak doğru bir iş yapmış olmak demektir ve her durumda mutlaka bir karşılığı olur.

281-Elimizi uzattığımızda “ Tutar mısın?” diye sormanın hiç bir anlamı yoktur. Çünkü tutmayacağını düşündüğü birine insan elini uzatmaz.

282-“Küçük,” diyebileceğimiz ve önemsemediğimiz kusurlar çoğu zaman en büyük problemlerin kaynağını oluşturur. Küçük de olsa ortaya çıkan her kusur mutlaka analiz edilmeli ve bir probleme yol açmadan önlemi alınmalıdır.

283-İnsan sevdiğine daha çok değer verirken kendisini seveni daha az düşünür. Oysaki her canlı sevilmek ihtiyacı içindedir. Bu açıdan bakılacak olursa eğer mantıklı olan kişinin sevdiklerine değil de kendisini sevenlere daha çok değer vermesidir.

41 – Cenab-ı Hakk'ın verdiği ömür sermayesinin her an giderek daha da azalması karşısında insanoğlunun yapabileceği hiç bir şey yok. Meğerki onu Rıza-i İlahiye uygun yaşasın.

42 – Veda etmeler canını hiç sıkmasın. Yeniden bir araya gelebilmenin sevincini yaşayabilmek uğruna “hoşça kal” demek gerekir. Çünkü birbirlerine sevgi ile bağlı olanlar için yeniden bir araya gelmek kaçınılmaz bir şeydir.

43 – Korku iyi midir, kötü mü? Bu her insana göre değişir. Lâkin bir şey var ki insanı tehlikeler karşısında dikkatli olmaya sevk eder. Bir şartla ki kişi korku mevhumunu hayatının bir parçası haline getirip kendini ona esir etmemelidir.

ÖZGÜRLÜK: Hiçbir kısıtlama veya sınırlamaya bağlı olmaksızın düşünmek ve davranmak durumu.

ÖZGÜR: Her hangi bir kısıtlama veya zorlamaya bağlı olmaksızın davranan.

Bu tariflere göre bakılırsa özgürlük kişisellik gösteriyor. Toplumsal olanına ise özgürlük değil bağımsızlık deniyor.