Sessiz gidişindi
Yürekteki mayınları patlatan…
Acı verdin,
Koparttın içimizdeki sevgiyi.
Derin ve çoğunlukla sessiz sevmiştik seni,
Dile getirdik bazan,
Geçmişimden ödünç almıştım seni,
Geleceğime emanet bıraktım…
Kirpiklerimin arasından süzüldü
Son sözlerinin, ıslak, kinli izleri…
........................
Yeşil bir ovaydı
Göç ediyorum artık bu diyarlardan…….
Avuçlarımda,
Mutlu günlerden kalan papatya yaprakları……….
Sakın atmayın onları.
Çünkü onlar,son ümitlerimin son çırpınışları……
Hemen toprağın altına koyun beni ne olur.
Ve yine buz gibi bir kış sabahında,
Yorgun,uykusuz gözlerle bakıyorsam hayata…
Avuçlarımda,son bir ateşböceğinin izlerini taşırken,
Her şeyi bir anda silmek ne mümkün diyorum…
Ağlayabiliyorsam hala,
İçim acıyorsa,
Önce ilk baharı tanıdım seninle,
Her şey bir başkaydı benim için!
Yeniden doğmuştum!
Çiçekler açmıştı gönlümde...
İçimde filizler büyüyor,
Yaprak veriyordu...
İzlerlmi bıraktım tırnaklarımla
Kahpe gecelerin derin çığlıklarına!
Yalnızlığın tek başına olmak olduğunu anladım.
Hak verdim akvaryumdaki balığıma.
Yalnızlığın,
Ölümün öbür adı olduğunu anladım…
Merhaba anneanne,
Ben geldim işte,
Hafızamda son kalan anılarımla ve geçmişimle…….
Belki çok yakın olamadık birbirimize,
Belki aynı şehirde uzun yıllar nefes alamadık birlikte,
Ama,
Uçurumların kenarındayım belki,
Marifet atlamak olsaydı sonsuz boşluklara,
Umutsuz ve çaresiz,
Ta uzaklardan gelenler bile
Sonsuz boşluklarda bulurdu kendini…
Uzun yollar boyunca
Bir aralık kapı buldu benliğim.
Dışarı çıkıp kedimi mi aşmalıydım,
Yoksa içeride kalıp kendimi mi asmalıydım…
Bir aralık kapı buldu bencilliğim.
Kapıları arkamdan mı kapatmalıydım,
Yoksa kapıları yüzüme mi kapattırmalıydım…
Suskun bir ayın şavkında
Gözlerimde bulamadım matemin gizli yüzünü
Bir damlası kalmamıştı
Gün yüzü görmemiş deli bir sağanağın…….
Ve
Kudurmuş köpeği andıran ruhum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!