Bir rüya görüyorduk
Belki ışıklı bir Lunapark’daydık
Yarınki ödevlerini yetiştiremediği için, kaygılı olanlar da vardı
Belki de rüyalarında öğretmenlerini görüyorlardı
Bir sabah
Güneş gözlerimde doğmuştu
Nasıl sımsıcak sevmiştim seni
Fakat şimdi, her yer gün batımı
Bir şehir hayali kuruyorum bize
Göz bebeklerin oluyor mesafeler
Kendi içine evrilen
Zamansız seller gibi pencerene akarken içim
Asma köprüler ve tahta gıcırtılarıyla
İçin acısa da bazen bitmeli
Bağır çağır ağlasan da bitmeli
Sevmediğin için değil
Bitmesi gerektiği için bitmeli
düşler de bitti,
şiir de…
tüm sözler intihar etti bu gece,
ve aşkına söylenecek tek bir kelime kaldı,
o da, bitti!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!