Özlem Saba Şiirleri - Şair Özlem Saba

'...o masum,
o içten gülüşlerini de saklamak zorunda kaldı kadınlık,
ki;
tecavüze uğramasın masum bakışlar...

artık bozup bozup,
harcayamazsın beni.

çünkü,
tedavülden kalktım...

neredesin dedi;
dedim 'kendi halim' deyim.
dedi;
ben hep sendeyken
niye rastlaşmadık ki?

Bazen bazı insanları " hala çok sevmenize rağmen" hayatınızdan çıkarmanız gerekebilir.

Alma verme dengeniz, Eril / Dişil dengeniz birbirini karşılamıyor ya da birbirine karışmış olabilir

Eğer öyleyse sakın üzülmeyin
Ve bir daha arkanıza dönüp bakmayın bile

Beni senin şehrine bağlayan.
Sen değilsin artık, bir kabristan.
Kendinde uyumuş, kendine uyanmış.

Yaralarım hiç iyileşmedi.
Sen bende var oldukça.

Bir tekneye binsem,
ve desem ki;

Çeek kaptan çeeek,
beni ona çek...

Deme, O kimdir
Benden giden
Bendim ben

Bendim tepeden tırnağa
Teninde süzülen

Kimse
Kimseyi
Terk etmemişti
Bizim
Aşkımızda

Eğer biri ellerinizden kayarken onu tutmuyorsanız
Muhtemelen siz onu ondan çok daha önce terk etmişsinizdir

Özlem SABA

Her şey büyüyor, değişiyor ve gelişiyordu…
Rüzgâr bile estiği gibi durmuyordu.

Sonra dedim ki kendi kendime;
Ben bu hikâyenin hiç bir yerinde yokum!