Bir şey var, beni ona çeken
Sanki, hayatım boyunca tüm kaybettiklerimi
Ya da özlemlerimi
Bir anda bulmuş gibi
Çocuk gibi
Bir seyir alemi madem bu devran
Bizler de en büyük tanık
Ama unutma ki, senin en büyük tanıklığın
Kendine olan tanıklığın
Ruhu şarkı söyleyince insanın,
Beden de ona eşlik eder...
Ve şarkı söylemek için,
Hayat denilen bu kısa sahnede,
Oysa Aşk 'a kurban gitmişti bütün tanrılar
Aşk uğrunadır demişti bütün yanılgımız
Yangınlarımız bundan
Bazen ulaşmak için o ışığa
Nefesi kesik koşmaktı
Kimim ben ey Tanrım
Havva'n mıyım ben senin
Yoksa bakir Meryem'in mi
Ya da meşhur günah keçin
Lilith mi
Yürek yorulunca gözyaşı gözden değil, içten akarmış
Tadı, kokusu, hatta dumanı bile olurmuş onun
Ten denilen ete, kemiğe bürünen kimselerin göremediği
nasıl biter bu yaz!
daha göz göze gelmemişken tan vakti,
bronz sevişmelerde yıkanmadan tenimiz.
ve düşmeden kumsala terimiz.
nasıl biter bu yaz(ı).
Hayalleri vardı İnsanların
Hiç olmayacağını bile bile inandıkları
Bir de Tanrıları vardı
Bağdaş kurmuş
İzliyordu sadece İnsanlığı
İnsanlıktan nasibini almamış
Kimi Ateş
Kimi Su
Hiçbir yangın kendiliğinden çıkmaz
Ve hiçbir yangın kendiliğinden sönmez
Güneş;
Bir başka ısıtıyor bu sabah
Buzları çözülmüş kalplerin
Pencereye konmuş
Donmuş
Mini mini kuşların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!