Özkan Büyükburçoğlu Şiirleri - Şair Özka ...

Söz verdiğim gibi olacaktı her şey,
Her hatıra lâl olacaktı.
Kör, sağır ve dilsiz bir adam,
Kör, sağır ve dilsiz bir kadın,
Velhasıl,
Kör, sağır ve dilsiz bir aşk!.

VEDA REDDİYESİ

Gitmek kolay;
Değildi dostum,
Elbette bir nedeni vardı gittiysem.
Ben bir korkuluk değildim ki ekin tarlasında,

VEFA

Kalmadı ise vefan,
Vefasız sayılırsın.
Senin pencerenden gözüken dünya,
Benim penceremden zindandır.

Yoksun...
Yokluğun acımtırak bir renk aldı,
Maviden kırmızıya geçer gibi,
Okyanustan çöle çıkar gibi,

Yoksun;

İnsan her zaman yolcudur be dostum,
Hep batıya doğru gider, gün batımına,
Bilmezsin nerededir son durak,
Hangi yolda yada hangi dostun yanında,
Hayat bir yoldur…
Yoldaş ararsın bulamazsın,

Yırttım attım elimde kalan son mektubu da,
Dedim ki senden bir şey kalmasın,
Kalmasın hiçbir iz,
Hiçbir anı.
Öylece acemi sevdalar da,
Usta ettin sen beni.

Avluda dağınık bir rüzgâr
Çamaşırlar erken kuruyabilir
Gömlek kazağa dolanmış
Bu bitmeyen bir sevdayı hatırlatabilir
Gök birazdan ağlayabilir
Bir kafes yazgısı bu

Doğar gözlerimde bir avuntusuz gözyaşı
Ellerimle silsem, boyu aşar deniz
Hangi kulaçta ölürüm bilemem
Gizlemek isterim gizleyemem
Arkasından çağırır kara bulutları
Dağıtmak isterim dağıtamam.

Kurumuş göl çanağında,
Kuma batmış gemiyim,
Gün yanım çürümüş,
Kuz yanım yosun tutmuş,
Güvertemde kargalar,
Kimsesiz,

Ben kırk günlükken ölen bebek Baki
Mezar taşımda yazıyor –Amenna “Hüvelbaki”

Teriyle beraber içtim annemin sütünü
Babamın alın teri yetmedi yaşatmaya beni