şöyle öteki gözle nazarla bir bakın ,
ölüm olmasaydı şu doyamadığınız dünya cehennem olurdu...
Dimağsızım, vurdum duymaz olmuşum,
Kâh deliyim, kâh meczubun olmuşum,
Çağlar pınarlarım, dinmez olmuşum,
Ben ölürüm, "ölüm" ağlar arkamdan.
Anmazsam ismini göynüm incinir,
ölümden ötesi de var tabiki,
sırat'tan sensiz geçmemek gibi....
Gidişi ölüm gibiydi lakin, ölüm değildi.
Dönüşü mü, hiçbir zaman olmadı.
Kaç harman yeri yandı,
Kaç hasat toplandı.
Ki dağların önümde eğildiği ben,
Yatak yorgan düştüm.
Her gece sükut ekip, sabır hatmediyorum,
Karanfil kokulu, ölüm sancısı yalnızlığıma.
Bazı arızalar tamir edilemez,
Bazı hastalıklar tedavi edilemez,
Bazı yaralar kapanmaz.
Hayatta her şey ölür,
Bazı şeyler içindedir ve hep yaşar.
Sen öldü dersin,
ölümü ararım baldıran zehrinde
şafaklar söndürdüm geniz nehrimde
her ne ettiysem gönül dilimle
sökülür gökyüzü göz ferimde.
Yalnızlığımı yazdım,
Göğün mavisine küskünüm,
Gecenin zifirisine yazdım,
Azımı, çoğumu, günahımı, sevabımı.
Ben şimdi bunun altından nasıl kalkayım,
Elli yıllık bir veresiye defteri,
Benimkisi, ölümün çöl rüzgarı,
Yakıp kavurur, külüm savurur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!