Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

Ayrılık rüzgârı, esti hışımla,
Acımasız zaman halime bakmaz,
O gündür, bu gündür dertli başımla,
Kat ettiğim yollar hiç sana çıkmaz.

Gün değil, ay değil, yıllardan beri,

Yaratılmış cana zulüm,
Yaratana bir isyandır.
Beyaz, siyah, sarı gülüm,
Ayrılmaz, insan insandır.

Akdoğan bakışlı gözler parlıyor,
Aysız bozkırların kavruk çocuğu...
Mevsim göz kırpıyor, şartlar zorluyor,
Aysız bozkırların kavruk çocuğu...

Gönlümüzdür, ilelebet gönderi:
Dalgalanır göğümüzde sevdamız.
Bu dünyada hürriyetin önderi,
Ay yıldızlı, al bayrağa sevdamız.

Fikirsiz, çilesiz yirmi dört ayar,
Azat kabul etmez, köleler gördüm.
Yabancılaşmayı marifet sayar,
Azat kabul etmez, köleler gördüm.

Türk milleti uyan, kararsız olma,
Geç kalırsan bunun telafisi yok.
Olan bitenlere duyarsız kalma,
Boş vermişlik senin kültüründe yok.

Bağırtlaklar yerde gökte her yerde,
Sağda solda çok insanı yorarlar.
Haram helal ne bulsalar hep yer de,
Döner mazlumlardan hesap sorarlar.

Ne var ne yok sattık, üç beş paraya,
Necip millet döndü bahtı karaya,
Çare düşünen yok azmış yaraya.
Nerde konuşan dil, gören gözlerim?
Türk sevdalı tam Türk devler gözlerim.

Sonsuz değil yokuş iniş, çıkışlar,
Dağdan vadilerden bir düze çıkar.
Kuru dal gül açar bitince kışlar,
Bahar, yaza yazda, bir güze çıkar.

Hep zayıf görülen; erdemde, arda,

Kalp gözü açık değilsen,
Bakar ama göremezsin.
Milyon kere de eğilsen,
Bir secdeye varamazsın.

Kalpler kibir dağı değil,