Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

Uyanırız, mutlak birgün uykudan,
Aklımıza güneş doğsun, dur hele.
Haz almayız kötü biten öyküden,
Aklımıza güneş doğsun, dur hele.

"Sokak çocuklarına"

Ne kapımızı açtık, ne de kalplerimizi,
Kötülükleri aldık, bütün kötülükleri,
Acımadan yükledik o zayıf omuzlara,

Adalet suçlu, tutsak: Ey Ömer mezardan kalk!
Aklı ziyan etmemek yokluğuna delâlet.
Hesap sormak yerine faili alkışlar halk,
Aklı ziyan etmemek yokluğuna delâlet.

Gönlümüzde duvar ördü, her sözün,
Bunları yıkmaya çalıştım durdum.
Bana kapanmıştı kulağın, gözün,
Duymadın, görmedin çağırdım durdum.

Geriye dönemem, yıkık köprüler,

Bir hüzün dağlıyor akrepten yaman,
Sen yarama bakma, göremiyorsun.
Korkudan kararmıs, aydınlık zaman,
Aldırma baksanda göremiyorsun…

Anla biraz, dinle biraz durgunum,

Bir hoşgörüsüzlük çöktü, bu şehre,
Alıp da başımı gitsem diyorum.
Arasan bulunmaz, bir gülen çehre,
Alıp da başımı gitsem diyorum…

Telinlerle terörü bitiremesek de biz,
Alkışlarla devleti yıkma talimindeyiz.
Öyle her şeye akıl yetiremesek de biz,
Alkışlarla devleti yıkma talimindeyiz.

Akıl verdin kullanmadık,
Herşey bize hak Allahım.
Halimizle, hallenmedik,
Günahımız çok Allahım

Yok empati yok hoşgörü,

İnsana çektiğini hep benliği çektirir,
İnsan olmak, benliği aşmayı gerektirir.
Doğduğum ilk gün kadar tertemiz olmasam da,
Allah'ım şu azmimi, doğrulara yönlendir.

Senin mazin hep keşke mi eğer mi?
Mecrasından zafer akar Alperen.
Yalpalamak zikzak çizmek değer mi?
Dilin susar tarih bakar Alperen.