Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

Türk özünü kuşan düşün,
Akıl etmez kaz diyorlar.
Bir hezeyan, bir çöküşün,
Cinnetine saz diyorlar…

Şeytanlar dedikçe, üfür:

İrademiz kaybolmuş, zalimliğin hiçinde,
Samimiyet arama muhabbet yarım ağız,
Bugün insan olarak, varlıkların içinde,
Farkımızı ortaya koymaktan çok uzağız.

Ot bitmez çöller gibi kupkuru his dünyamız,

Susarak çare bulunmaz,
Rol yapanlar dillenmeli.
Kaz bile böyle yolunmaz,
Bu gerçekler bellenmeli.

Uyanırız, mutlak birgün uykudan,
Aklımıza güneş doğsun, dur hele.
Haz almayız kötü biten öyküden,
Aklımıza güneş doğsun, dur hele.

"Sokak çocuklarına"

Ne kapımızı açtık, ne de kalplerimizi,
Kötülükleri aldık, bütün kötülükleri,
Acımadan yükledik o zayıf omuzlara,

Adalet suçlu, tutsak: Ey Ömer mezardan kalk!
Aklı ziyan etmemek yokluğuna delâlet.
Hesap sormak yerine faili alkışlar halk,
Aklı ziyan etmemek yokluğuna delâlet.

Gönlümüzde duvar ördü, her sözün,
Bunları yıkmaya çalıştım durdum.
Bana kapanmıştı kulağın, gözün,
Duymadın, görmedin çağırdım durdum.

Geriye dönemem, yıkık köprüler,

Bir hüzün dağlıyor akrepten yaman,
Sen yarama bakma, göremiyorsun.
Korkudan kararmıs, aydınlık zaman,
Aldırma baksanda göremiyorsun…

Anla biraz, dinle biraz durgunum,

Bir hoşgörüsüzlük çöktü, bu şehre,
Alıp da başımı gitsem diyorum.
Arasan bulunmaz, bir gülen çehre,
Alıp da başımı gitsem diyorum…

Telinlerle terörü bitiremesek de biz,
Alkışlarla devleti yıkma talimindeyiz.
Öyle her şeye akıl yetiremesek de biz,
Alkışlarla devleti yıkma talimindeyiz.