İnsan hep savaş değil, barış safinda dursa,
Karanlık gezegende; güneş, yeniden doğar.
Nefse uymak yerine, hırs atına gem vursa,
Karanlık gezegende; güneş, yeniden doğar.
Hamaset, hep bizi yoracak değil,
Gün gelir, adalet tatilden döner.
Bu gidiş bir ömür sürecek değil,
Gün gelir, adalet tatilden döner.
Dilimlenmiş vakit adım başına,
Günler birbirinin sanki kopyası.
Azalır takvimde yaprak boşuna,
Günler birbirinin sanki kopyası.
Tuzaklar kuranlar güldüğü yüze,
Gurbet rüzgârında savruluyorum,
Yolumu sılama döndüremedim.
Hasretin korunda kavruluyorum,
Yürek yangınımı söndüremedim.
Bir günüm huzurlu geçti mi sanki?
Gurbet yollarına düştüm düşeli.
Gülmeyi unuttum, sensiz inan ki,
Gurbet yollarına düştüm düşeli.
Hayalin yanımdan gitmez gül yüzlüm,
Çiçekler dolsun yüzüne,
Güzel günler uzak değil.
Son veda vakti hüzüne,
Güzel günler uzak değil.
Aşk gönülde doğar, gönülde batar,
Güzellik göğümün eşsiz güneşi.
Varlığın ömrüme hep ömür katar,
Güzellik göğümün eşsiz güneşi.
Günler boşuna geçmez; zaman hayattan çalar
Dün zaten geçmiş gitmiş, yarın ya var ya da yok
Hepimizin elinde varsa yoksa bu gün var
Gün gelir unutulur tasalardan uykular
Ninni söyler koca koca bebeklere umutlar
Karınca fil sırtında,
Aslan, tavşana esir.
Kurtlar çiftlikte sefil,
Kuzudan müteessir...
Gönlümde güneşten parlak ışıksın,
Bir çok ömre bedel, gülüşün neşen,
Ben sana, sen de hep aşka aşıksın,
Hâlâ benim ilham kaynağımsın sen.
Merhaba Özcan abi. :) kaleminize hayran kaldığımı belirtmek isterim. Kendinizi tanıttığınız bölümdeki yazıyı da ayrıca çok beğendim.