Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

Gençlik geçicidir, heyhat!
Gül goncası solmaz değil.
Anbean ders verir, hayat,
İnsan bunu bilmez değil.

Dünyada bir Allah kulu:

Belli olsun el mi, bey mi kim yaman,
Gülmesende tebessüme devam et.
Yaşamaya değer hayat her zaman,
Gülmesende tebessüme devam et.

Hoşgörüyü her gün dilde bırakma,

Dönerken başımda gurbet bulutlar,
Al, yeşil giyinip gülemem gülüm.
Kanadı kırılmış, kör kuş umutlar,
İstesemde sana gelemem gülüm.

Kaderimsin sen benim sonsuzluğa yürürken
El üstünde tuttuğum gülüm güneşim kadın.
Varlığın içten dışa hayatımı bürürken
El üstünde tuttuğum gülüm güneşim kadın.

Güzel sevgililer acı vererek
Aşkın ücretini baştan alırlar.
Bülbüller dikene sine gererek
Çekse de sözüne sadık kalırlar.

Terörü hortlatanlar bölmek için kararlı,
Gün birlik, bütünlüğe sahip çıkma günüdür.
Dış tertipten ziyade, iç düşmanlık zararlı,
Gün birlik, bütünlüğe sahip çıkma günüdür.

İnsan hep savaş değil, barış safinda dursa,
Karanlık gezegende; güneş, yeniden doğar.
Nefse uymak yerine, hırs atına gem vursa,
Karanlık gezegende; güneş, yeniden doğar.

Hamaset, hep bizi yoracak değil,
Gün gelir, adalet tatilden döner.
Bu gidiş bir ömür sürecek değil,
Gün gelir, adalet tatilden döner.

Dilimlenmiş vakit adım başına,
Günler birbirinin sanki kopyası.
Azalır takvimde yaprak boşuna,
Günler birbirinin sanki kopyası.

Tuzaklar kuranlar güldüğü yüze,

Gurbet rüzgârında savruluyorum,
Yolumu sılama döndüremedim.
Hasretin korunda kavruluyorum,
Yürek yangınımı söndüremedim.