Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Bizler sözde vekil seçtik,
Ne yapsalar uyanmadık.
Alın teri bade içtik,
Ne yapsalar uyanmadık.

Zayıf gitti, iri geldi,

Bir çıkmaza attın ki; yolum düştü bir yara,
Yara bende kaldı da saramadın nazlı yar.
İstedim ki yaramı yine sevdiğim sara,
Sara hastası oldum, yaramadın nazlı yar.

Yarama basmak için tuza çevirdin baz’ı

Beni ağlattıkça gönlün hoş olur
Nasıl anlatayım derdimi sana?
Ne söylesem yine sözüm boş olur,
Nasıl anlatayım derdimi sana?

Hasretin sinemi yakıyor sanki,

İnsan her yönüyle eşit olmadan,
Bu dünyada nasıl bayram edeyim?
İnsanlık alemi huzur bulmadan,
Bu dünyada nasıl bayram edeyim?

Emekçiler sıksa tutmadı safı,

Bizim eller boran oldu, kar oldu
Sermayemiz efkâr oldu, zar oldu
Halimizi arz eylemek ar oldu
Neler çektik yoksulluğun elinden…

Kasabaya insen köye çıkılmaz,

İnsanî değerler eridi gitti;
İnsanlığımızdan aşınır olduk.
Karşılıksız iş yok, insanlık bitti;
Her yerde ödünce kaşınır olduk.

Rüzgâra kapılmış körükler gibi,

Bir mektup yazayım desem o yare
Adresi değişmiş; pul nerden bilsin?
Ayrılık derdine kim bulur çare?
Yar gönlümde gizli, kul nerden bilsin?

Derde düşen benim; demek o memnun

Ben hangi hekime gitsem bilemem
Bu aşk ile bu can ölür Nihal’im.
Benden başkasının olma, dilemem
İste bu can feda olur Nihal’im.

Aklımdaki sensin, fikrimde sensin

(Boko Haram’ın Baga Katliamı İçin)

Duy insanlık duy sesimi!
Tükettiler hevesimi…
Göğe çıktı görmediniz;
Alev yakan nefesimi…

Derdimi bilmeyen çok görür bana,
Her türlü acıyı tattım da geldim.
Gözlerimin seli vardı ummana,
Kanı gözyaşıma kattım da geldim.

Yağmurla ıslandı yavan ekmeğim,