Osman Utkan Şiirleri - Şair Osman Utkan

Çekilmiyor hayat sensiz boğuldum
Kalmışım nefessiz ne olursun gel
Kör, sağır ve dilsiz bil ki dağıldım
Tüm kainat sessiz ne olursun gel

Ayrılığın acıdır içimde yara

Haram Olsun Bana Seni Unutmak

Adınla başladım güne evvela
Her cümlede adın olmalı illa
Yüreğim titrer adınla hala
Haram olsun bana seni unutmak

ellerimle gördüm
gözlerimle değil
türlü türlü kuşları
ötmekti uğraşları
inatçı ağaçkakan,
en özgür olanı

Senin ayrılığın boynumu büktü
Ardından günleri sayan bıraktın
Kalbimin sarayı başıma çöktü
Bedeli ağır bir ziyan bıraktın

Silik milik gelir aklıma resmin

Kötülük edenler, kötülük bulur
İyiyi doğruyu yapmamak niye?
Ukbada insana iyilik kalır
Doğru olan yola sapmamak niye?

Yerleri gökleri odur yaratan

Gülizarınadır tüm yürüyüşler
Gül yüzün için bütün gülüşler
Gülden yapılırdı alışverişler
Sen gittin gideli pazar kalmadı

İnsanlık kavgada derin yaramız

Ateşten çukurlara düşmek için beklerken
Birbirimize odur bizi sevdiren hemen
İçimin ateşinden inim inim inlerken
Aldığım her nefeste yaradana sitemim

Hummalar içindeyim kimse kanat germedi

Bir kere “canım” dediğim zaman
bir defa çıkmaz bu kelime
milyon kere milyar kere çıkar ağzımdan
hatta hücre sayım kadar çıkar
çünkü bütün benliğimle
bütün varlığımla ve bütün gücümle söylerim….

Allah'ın adıyla çıktık her yola
Duayla giyilen miğfer bizimdir
Fetih nasip olmaz öyle her kula
Göğsü iman dolu nefer bizimdir

Ordular giderken durmayız geri

Evrenin tümünü adın kuşatır
Hem ahir hem ezel olan nerdesin
Aşıklar sevdikçe seni yaşatır
Duygulara evvel olan nerdesin

Aşkla mertebeler bir bir aşılır