Osman Utkan Şiirleri - Şair Osman Utkan

Hüseyin zalime hakkı haykırdı
Herkes ona gelen sona ağladı
O kalplerde kibir putunu kırdı

Sallandı yer ve gök ona ağladı

Anlaşılmaz, akıl ermez insana
Çözülmez hakikat gizler içinde
Herkese her şeye topraktır ana
İnsan tüm âlemi gizler içinde

İçinde yaşanır nimet bilinmez

Zalime karşı mazlumdan yana
Duruşları ile kalkan oldular
“Kimler var” diye soru sorana
İleri fırlayıp kalkan oldular

Kuran ve sünneti ettiler idrak

Kimseyle yarışmam, hasmım olmadı
Koşarım sadece kendi halimde
Yaratandan gayrı hısmım olmadı
Yaşarım sadece kendi halimde

Garanti değil bir an sonrası

Nice yüksek makamları
Ast eyler kelimeler
Güzel sözlü adamları
Üst eyler kelimeler

Gönül sözü diyen kişi

Eğer sevgiliden haber gelmezse
Dünyaya sığamaz daralır kalbim
Kelimeler yare kadir bilmezse
Cümlenin tümüne darılır kalbim

Aşkın kimyasında bulunur elem

Hürriyet temsili onun çağrısı
Gök kubbede ezan için dondular
Modern zamanların şaştı doğrusu
İnsanlığa izan için dondular

Adsız kahramandır her bir neferi

Çok zayıftır Allah kulu
Oruç kuvvet güç olmalı
Bırakarak yanlış yolu
Oruç Hakka göç olmalı

Gönül Allah diye diye

Elimizde ince kalem
Şaire saydılar bizi
Mürekkebi dertle elem
Şaire saydılar bizi

Köle diye verilen ben

Âlemin sahibi, sendedir kudret
Her nefes zikrimi sana bildirdim
Saymakla bitmez ki verdiğin nimet
Daima şükrümü sana bildirdim

Acziyet bizlere, sana muhtacım