Osman Şener Şiirleri - Şair Osman Şener

Salacak sâhilinde hüzün deniz
Dalga dalga.. bana bana vuruyor
Bir klarnet sesi ki esrarengiz:
Nameleri yana yana vuruyor
Alev alev.. cana cana vuruyor

Hak saklasın ayrılıktan
Aşka mani sayrılıktan
Beni senden gayrılıktan:
“Gel! ” de kurtar;
“Gel! ” de kurtar.

Bin bir başlı yılan gibi nedâmet
Sokar, delik deşik eder içimi
Şefkatle yaramı sarar merhâmet
Üşüşür azâbın bin bir biçimi

Gafletim hortluyor şeytan değince

Hz. Ali (R.A.) ’nin 1349. Şahadet Yıldönümü münasebetiyle yazılmıştır. Rabbim şefaatine nail eylesin. Ehl-i Beyti sevmekten bizi mahrum etmesin. Âmîn.


SaNcAkTaR-ı LiVa-ÜL HaMd

Daha küçük bir çocukken şeksiz iman eyledi

Kurşun işlemez perdesine öncemin,
lazer işlemez;
hayal çarpar kırılır karanlığına.
Ondan sonrasıdır -mişli, –mışlı geçmişim.

Herkes gibiyim bende bir yere kadar;

Aşka düş olmuşsa gönül, yırtsın bağrını dağlasın
Acısın ah etsin bülbül, gülde karalar bağlasın.

Yara döndürsün yüzünü, ortaya koysun özünü
İçinde aşkın közünü, gezdirsin yansın ağlasın

Bahar gelir gönül hayal atına
Biner gider köyüme; güzel eder
Çocukluğum, dikilir yol çatına
Gülücükler saçar, bana el eder

Gönül, bu mevsimde deli coş olur

Ucu yanık mektup gibi bayramlar
Sevincime hüzün katar ah katar
Niye hasret kokuludur ikramlar
Neden melal her dem pusuda yatar

Bir şeyler daima eksik kalır hep

Kerbelaya döndü her yan;
Ben Hüseyin olmalıyım…
Himmet eyle Şâh-ı Merdan,
Ben Hüseyin olmalıyım!

Haddim değil biliyorum;

… ne bileyim...
Ki!
Sevsem..
Öyle kolay mı?
Korkuyorum hem...
Nasıl söylesem: