Osman Şener Şiirleri - Şair Osman Şener

Yalvardık:
— … kızıp da oruç boz/mayın;
Sakın;
Öfkeyle kalkıp, zararla otur/mayın
Yol/mayın kanatlarını ankamızın;
Kalbini kır/mayın...

Sesiz sedasız, derinden
Yayılırlar gece gündüz
Sırları alıp yerinden
İfşa ederler düpedüz

Kânı cismanî olan var

İllallah!
Artık yeter;
Sıkıldım inan vallahi;
Bıktım, usandım senden…

Ne duruyor, ne duruluyorsun;

Kim geldi, kim geldi?
An geldi!
Beklenen zaman geldi;
Süzüldü mihman geldi.

Sıfırla bir arasında şaşkın,
irrasyonel sayılardan biriyim.
Sonucu beşer çıkan,
sonsuz denklemler içinde
bilmiyorum hangisinin teriyim

Gittin…
Sessizce süzülüp merdivenlerden;
Sarışın bir gölge gibi kayıp gittin;
Gamgin bulutları bana bırakıp.

Daha dün gibi sanki…

Bu iş ahirete kalmasın şimdi
Hakkınızı helal eyleyin canlar
Akşam olmak üzre, geçti ikindi
Hakkınızı helal eyleyin canlar

Uğramaz sansakta Azrâil bize

Allah adı miftahıdır; gönülden akar sühanım
Umman-ı aşkta mahiyim, sermesttir akl u izanım

Zatını övdüğün gibi, hamd ü senalar Subhan’ım
Haddime mi yoksa hamdin; abd-i aciz bir insanım

Zamanın,
Uzamış çarpık tırnakları;
Asabi elleri titrek, buruşuk;
Çimdikliyor her yanımı;
Amanın!

Desem ki bunca ettiğin
Hanedeki köpek için
Ben ben diye gözettiğin
Neler yapmaz ki zevk için

Gaflette öter borusu