Osman Şener Şiirleri - Şair Osman Şener

Ah! Çiçekler… Çiçekler…
Hepsi cennet kokulu
Şimdi geçecekler;
Neşe ve hayat dolu.

Çiğdem gibi, karanfil gibi…

Can evime,
bir ölçek cam kırığı,
bir ölçek metal talaşı;
bir hayli çentik attın;
Kalbimi tırmaladın, kanattın.
Şimdi söyle bakalım,

Bu güne kadar
Aklına uyar, kalbini kırardı
Bu gün yırttı aklını,
Kalbini sardı...

O7/10/2009-Evvahi

Ah be iki gözüm!
Şu haline bak:
Ödün kopmuş, küle dönmüş suratın
Birazcık oynamış seninle ecel
Hissettirmiş varlığını mematın;
Ölüm korkusuyla yaşa şimdi gel:

Bir aşka düştüm ki yoktur menendi
Cümle âlem şaştı vaaay! Dedi bana
Kara sevdam cehennemle denendi
Yaktı cehennemi, “Hey! ” dedi bana!

Zamanı mekânı yaktı kül etti

Postallı bir karabasandı Eylül
Nefes aldırmadı yedi yıl boyu
Ateşlere düştü sabır tahammül
Bir devr-i şeâmet* çöktü kop koyu

Cinnet kasırgası, yıktı üstüme;

Fazla zaman harcanmadığı için piyango haram değildir diyen Sülüman'a yazıldı...

KaZı KaZaN

Siz uyanık, millet sazan,
Kazı kazan kazı kazan!

Kimi taşlar kimi güler peşinden
Ah şu gönül divanedir delidir
Elvan elvan güller açar yaşından
Şu kızıl bulutlar onun külüdür

Bahar gelir yağmur olur sel olur

Şükür Yaradan’a bu yılda gördük
Lale, sümbül, çiğdem açtı yeniden
Kış kıyamet bitti bahara erdik
Kuşlar cıvıl cıvıl uçtu yeniden

Alaca dağlara düştü cemreler

Anasından yeni doğmuş gibiyim:
Bir kuş kadar hafif, neşeli, zinde…
Beynimi çengele asan sorular,
Uykuya dalmışlar aklın dizinde.

Kıpır kıpır içim bu neyin nesi?