Orhan Tuncay Şiirleri - Şair Orhan Tuncay

Orhan Tuncay

Şarap şişeden kırmızı aktı
İşte o an durdu zaman
Dudaklar bal şerbeti tattı
Ruhun iksiriydi damlayan

Ne an kaldı ne anılan

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Hasretin kavuşmandan hoştu
Güzelliğin ürkütürdü beni
Sevişmeye cesaretim yoktu
İncitmeye narin bedenini

Uzaklarda mı kal desem

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Sazlar sarıydı, sazlar sıcak ve ıslaktı
Genç adam yorgundu, gözleri çakmak çakmaktı
Puslu ovalar ürkütücü düşlerle bezenmiş
Göl adeta yorgun adam için kadife yataktı.

Süngüsü, palaskası ve belinde matarası

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir öpücük üfledim gökyüzüne
Kalbimi açtım kan çiçeklerine
Ninniler söyledim doğmamış çocuklara
Kendi toprağımı kokladım kendi elimle

Bir kurşun sağımda, diğeri böğrümde

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Yanarken ateş oldum
Parlarken güneş oldum
Tek kendime eş oldum
Evrenin tozuyla doldum

Tadarken o an öldüm

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bilmem kaç rakımlı
O bilinen tepenin ulu ağacına
Dayadı bedenini
Kuru ağacın boyadı bedenini
Atkısıyla sildi alın terini

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Dün sayfalara sığındım
Sıcacıktılar
Bazen acımasız
Yine de bana kucak açtılar
Dolaştım çaresiz aralarında
Kelimeler suskundu

Devamını Oku
Orhan Tuncay

İnce, ince örüyorum kaderimi
Bir ilmek de sarmalıyor diğerini
Benim için ağ da bir, avcı da bir
Yaşayan da, hak eden de kefenini

Siga, siga topluyorum yelkenimi

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Düş peşime koş dedi seher yeli
Es, yanımda, es ıslık çalar gibi
Haykıralım göklere, sen deli ben deli
Göz yaşlarımız yağmur olsun çağlar gibi

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir yudum sevgi damlası kadehimde
Sıcaklığının yumuşaklığında gönlüm
Aşkımızın tümcesi kazılı kaderimde
Ömrünün kare köküne gömülü ömrüm

Rüzgar gülü hafifliğinde salınır kalbim

Devamını Oku