Orhan Bektaş Şiirleri - Şair Orhan Bektaş

Nasılım?
Nasıl olduğumu anlatmak isterdim
Dilim döneydi kelimelere takılmadan
Değer vereceğini bilseydim eğer
Sensiz geçen her anı anlatabilirdim
Yüreğinin varsa beyaz sayfalarına

Özlemek susuzluğa benzer
Dudakların kuruduğunda anlarsın
Yandığında içinin derinlikleri
Kurağa kalmış ekinler gibi
Boynun büküldüğünde anlarsın

Özlemek susuzluğa benzer
Dudakların kuruduğunda anlarsın
Yandığında içinin derinlikleri
Kurağa kalmış ekinler gibi
Boynun büküldüğünde anlarsın

Gecenin derin hüznünde
Siyah bir örtü gibiyken sensizlik
Gördüğüm her yıldızı gözlerin sandım
Hep bu yüzden çıkamadım insan içine
Hep bu yüzden
Yitik düşlerde kaldım.

Bir bereketli nehir bir bereketli şehir
Kıyısında yadigar adı kaldı sevdanın

Emirdağında şimdi sere serpe umutlar
Gök kubbenin üstünde dona kaldı ağıtlar

sabahın bütün ışıkları söndürüyor
geceden üstümüzde yanan kandilleri
yeniden başlıyoruz biriktirmeye
kederli bir akşam üstünün
içimize düşüreceği özlemleri...
bu kısır döngü nedendir

Bu yalnız bir adamın hikayesidir
Serseri zamanlardan geçmiş
Bir savaş yelkenlisin
Deli rüzgarlara tutulmuş halidir

Şöyle uzun uzadıya bir gece

SEN YOKSAN

Sen yoksan niçin bir başkası olsun
Neden kapımı çalsın yabancı eller
Güneş niçin doğsun ufuktan
Getirmeyecekse gün seni bana

Konuşacaktım gözlerine bakarken
Lakin bir gözyaşı seline tutuldum
Dilime sarıldı tuz ve acı…
Sustum …

Söyleyecek çok şeyim vardı

Yaşamın kıyısındasındır
Ömrün bir kelebek kadardır aslında
Havanın senin ciğerlerini doldurduğu
Onun kanatlarını uçurduğu kadarsın

Kelebekler hayal aleminde uçar