Her kavga bir aşk doğurur
Her aşk bir kavga…
Eylemler yalnız bırakmaz bizi
Düşlerimizin tam ortasında
Bin kere vurulup düşeriz
Her aşkta
Bir gül üstüne bırakıp
yanan sevdanın
Bir gül üstüne yalnızlığın
Dağılan toz bulutunda
sinsi ayrılığın
Toprağa düşmeyen
Aşk toprak ve insan birbirini
Tamamlıyorsa doğal olarak
Yıldızlar ve yakamozda buna eşlik ediyorsa
Gök cisimleri bunun için fal bile açtırıyorsa
Aşk sulara karışıyor ve damarlarımızda
Dolaşıp
Bu vatan hepimizin
Hangi para satın alabilir
Özgürlüğü ve emeği
Hangi güç ayırabilir
Halkımızdan bizi
Sömürüyle kalkacaksa
Ayrılık olmamalı
Der:Her insan
Bazen istemeden gelir çatar aksilikler
İstemeden elde değildir bazen gidişler
Fakat:Çoğu insan
İsterki kendisine tabi olsun
An gelir dünya dar gelir
İnsana
Yekpare kanatlarında
Umudun
Taş ağarır,
Söz ağarmaz
Para para para..
Bunun dışında Tanrı arama
Krallar öldü yaşasın bankerler
Düşünenler öldü yaşasın kuzuların sessizliği
Yaşam sorgulanmaz artık
Yaşam dediğin nedir ki! ..
İnanmayın tutsaklıklara
Kayıtsız kalmayın
Sevdaya
Bozulmadık bir selam
Anlatır seni sana
Karartmışsa küf kokulu
Ekimde başlar yaprak dökümü
Kalır o feci yıkıntılar
Birden ayağa kalkar insanlık
Devrimin güneşi vurunca yüzlerimize
Çocuklar gülümser
Mahalleye yeni gelen güne
Yazacak kendini kalem
Sayfalara...
Eylem kendini yazacak
Kuru laflara...
Büyüyecek açacak çiçek...
Tükürecek insanlığın yaldızlı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!