Son gözyaşı
İçimize akıp kurudu çoktan
Kuşlar artık sürüldü yurtlarından
Şimdi tutukluk yapan vicdanımla
Dönüyorum kayıp sevdalardan
Utanıyorum artık
Uzun yağmurlar getirdi seni bana
Uzun uzun düşledim seni
Hiç aklımda yokken çıkageldin
İkircikliydi yüreğim
Kendini bilmezdi
Neden sonra başladı arayışlar
Güneş batıdan doğsada
Boğsada ayrılıklar nefesimi
Kirli yatakları
Ve hıçkırıkları
Yaşanmak zorunda
Kalınan hayatları
Dargınım ölümlere
Hiç beni sormadılar...
Nerde kaldı güle yakılan ağıt
Nerde kaldı alınterinin savaşçıları
Ve başı dik ölüm...
Dargınım kendime terketti beni
İçi boş kabaktan çıkarmış çok ses
Göz boyar yaptığı iş sanırsın enfes
Hakikatli mi sorarsan bak özüne
Umrumda olmaz böyleleri
Allah vermemiş ki ne efendilik
Ne de nefsi terbiye.
Kalk sevgilim ölü düşlerden
Uyan..
Unutmak için sevme beni
Bulanmasın suda izler
Haydi gidelim evimize
Buralarda üşür
Sen yıldızlar arasında gezinirken elemli
Belki bakacaksın yeryüzünde kaybolmuş resimlerime
Nasılsa meteor taşları çarpınca gezegenlere
O anda anlayacaksın ki hayat ellerinde.
Yağmurlar gibi yıldızlara dokunacaksın
Bir yörüngenin etrafında süzülürcesine
İçerisi soğuk dışarısı soğuk
Anlat bana sıcaklığı
Tenhasında güneşin titreyen parmakları
Isıt ısıtabilirsen
Güneşler yansa da dibinde
Sen güneşe yanmıyorsan
Rüzgar üstümü örterse
Üşürüm
Güneş bedenimi sararsa
Kavrulurum
Yağmur tenime dokunsa
Sırıl sıklam olurum
Nasıl başladıysa herşey
Öyle bitecek belkide
Değişecek yeryüzü
Değişecek kitaplar
Yıllar sonra bir gün
Bizi anacak gelecek kuşaklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!