Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Her kovanda yalnız bir kraliçe
Yuvanın tek ana aslanı vardır
Kalbi sarsa da aşk ev almaz içe
Tetikte bekleyen sırtlanı vardır

Bir tek arı ile dolarken kovan

Mum ne fayda sağlar kör bir ölüye
Batıl düşüncenin ortasına dik
Ölünün yararı var mı diriye
Aydınlatsın diye kafasına dik

Mezar ziyareti illet olacak

Yüce’ye yolculuk var, akın akın...
Sağa, sola değil, hedefe bakın!
Bu yol tercihli yol, durmayın sakın!
Onur’dan Cemâl’e ermek beklenir.

Sen, sende değilsin, yalnız bendesin!
Sen, sen de değilsin: “Yalnız ben! ..” desin.
Herkes değilsin sen, desende eğil!
Arz eğilsin; sen de, sen de eğil!

Vücut soğumaya başladığında
Kalan son nefesi çıkarın artık!
Neler görülür, göz kapaklarında! ..
Ölümün tadını çıkarın artık! ..

Gözler kapanırken rüya bitiyor

Onur BİLGE

Bir gemi, bir kaptan… Arada çok kişi varsa, beraberlik olmaz. Arkadaşlık, dostluk, evlilik, adı her ne ise…

İki kişi arasında sağlam bir beraberliğin oluşması ve başarıyla devam edebilmesi için, kişilerin araya başkalarını sokmamaları gerekir. Biri gemiyse, diğeri kaptan olacak. Fakat dönüşümlü. Her zaman kaptanlık yapmak hem yorucu, hem de diğeri için bıktırıcı, bunaltıcı, hatta bazen de yaşamaktan bezdirici olur.

Ben
Uzun süre göremedim seni
Biliyorsun
Ansızın geldi ayrılık
Yüzünü nakşedemedim beynime
Doya doya seyredemedim

Huzura sükûna ihtiyacım var
Gerginlik istemem biraz sıcaklık
Sevdana tutkuna ihtiyacım var
Girginlik istemem biraz sıcaklık

Aşkı yazacağım sevgi az gelir

Hani
Palmiyeler büyürdü aramızda
Yüzünü gizledikleri için
Yapraklarına düşman olduğum.

Hani

Köklerini yaymış toprak altına
Gövdesini oynatamaz fırtına
Yaratıklar sığınıyor altına
Onun gibi kuvvetli duramadım

Tüm yapraklar zikirde tüm çiçekler