Önal Irgıt Şiirleri - Şair Önal Irgıt

Bir vefasız yare düştüm,
kıymetimi bilmedi, bilemiyor
seviyor, seviyorum diyor,
sevdiğini, kendi de bilemiyor

Aşk bahçelerinde, hiç mi dolaşmadı?

İçtikçe içesim gelir
seni,gönül kadehinden

Tek emelim, sensin benim
anlasan,keşke halimden

Gönül kitabım, seninle dolu;
sayfaları,tek tek çevir de, aşkımı oku
bir yalnızlık vardı, ta... ezelde;
şimdi ise, sensizlik, ayrı bir korku

Kalbine, bir kez saplanmaya görsün;

Aşkın zincirini kırsam
Dağları taşları delsem
Coşkun sular gibi aksam
Ferhat'ı değil,beni seçermiydin?

Gönül bağına girsem

Öldürmek için,hançer gerekmez;
gözlerin,bir silah gibi
her gün,içimde yaşattığım meltem;
bu gün,bir kasırga gibi

Bu gönül,yıllarca çırpınıp durdu;

Aşk ateşini, sen yarattın,
Yüceler yücesi Rabbim.

Hangi kalbe girdimse üşüdüm;
ne ben ısındım, ne onları ısıtabildim.

Yıllar geçiyor, boğum boğum;
zamanın,kabus dolu tünelinde
kah, bir bahar tazeliği;
kah, bir hazan eşiğinde

Acep,ne güneşler fışkırdı;

Akşam,suların koynuna giriyor
sen, hani gelecektin?
Hasta kalbimin, şifası sendin
acımı dindirecektin
Bak, gece bile geldi, sen hala
gelmedin; gelmeyeceksin

Yolları hiç sevmem
dostu dosttan ayırırlar
yalnızlığın pençesine
tutup savururlar

Tozu,toprağı ile

Dün gece, yine başbaşaydık seninle,
ben sitemkar, o ağlamaklı
yokluğun, paslı bir hançer gibi,
kalbimde duruyor saplı

Hasret çekmek çok zor;